De Cypriotische band Arda & the Stolen Moon is bezig met hun doorbraak in de rest van Europa. Met het album ‘Minutes Into Years’ geeft de band rond de knappe Arda deze maand een visitekaartje af, dat niet in zijn minst indrukwekkend genoemd mag worden.
Arda heeft een stem die het best omschreven kan worden als een jonge Dolores O’Riordan van The Cranberries, maar dan warmer en met meer soul. Openingstrack ‘Who am i kidding’ zet direct de toon en trekt de interesse. ‘Dear lover’ laat echter merken dat Arda meer in haar mars heeft dan het pure singer-songwriter of folkgenre alleen. Een stoere countryrocktrack met een jazzpiano mixt met de gierende bluesrockgitaarsolo, waarmee Arda aantoont zichzelf niet in een hokje te willen plaatsen.
Het minieme ‘Grandma’s minute’ trekt de aandacht en houdt deze vast tot het einde van de plaat, die uiteindelijk een stuk steviger wordt, naarmate het album vormt. ‘Minutes Into Years’ eindigt daardoor in een andere setting dan ze aanving en dat is voor een enkeling verrassend te noemen; Slecht is het verre van. De opbouw van het album is zo wellicht een van de betere opbouwen in tijden te noemen.
‘Minutes Into Years’ is door de verschillende stijlen wellicht een van de meest verrassende indie folkrock albums van de laatste jaren geworden. Een album dat de Cypriotische band wellicht stevig op de Europese kaart zet. En dat zonder het Eurovisie Songfestival nodig te hebben. Met het album bewijst Arda dat Cyprus meer in haar mars heeft dan alleen citrusvruchten en een plek voor toerisme. Muzikaal gezien een verrassing! (7/10) (Jasmin Road Records)
