De zaal van de Groene Engel was goed gevuld bij het op een na laatste optreden van de Julian Sas Band in de huidige bezetting. Vanaf volgend jaar zal deze worden uitgebreid met de Hammond- toetsenist Roland Bakker om nog een extra dimensie aan de indrukwekkende show en muziek toe te voegen.
De band viert dit jaar zijn 20-jarige jubileum en voor de eerste set was gekozen voor een akoestische uitvoering met een opstelling met Rob Heijne midden voor op het podium. Julian begeleidt zichzelf met een akoestische gitaar aan de ene zijde en Tenny Tahamata staat met zijn bas op rechts. In deze set leek merendeels gekozen om de gevoelige snaar ten toon te stellen en bij het publiek te raken en deze onderging deze aangename douche dan ook zichtbaar met plezier. Geen toeters, geen bellen, gewoon spelen .. Julian is prominent maar de beide andere heren kunnen ook zeker niet gemist worden bij deze fraaie nummers. Deze set is meer ingetogen dan wat de kenner gewend is van de band. Julian blijft zowaar bij zijn microfoon, zelfs tijdens de uitgebreide solo’s die hij geeft. Hij blijkt, meer dan anders, tijdens de nummers een echte verteller te zijn, hier heb je ‘t over echte luistermuziek, zowel tekstueel als muzikaal. Bij het laatste nummer ‘A song for the dreamers in the house’ vertelt Julian dat de laatste 20 jaar zijn droom is uitgekomen en dankt hij zijn publiek. Hij draagt ‘If I had wings ‘ op aan alle kinderen in de wereld.
Als de mannen na een ruim half uur het podium verlaten zijn we dik tevreden maar bereiden we ons voor op ‘het echte werk’.
Wanneer voor de 2e set Julian opkomt en zijn hoofddeksel heeft ingewisseld voor de bandana begint het spektakel! Hij regeert het podium en het publiek op een innemende wijze waarin hij niet schroomt zijn emoties aan de toeschouwer te tonen. Je ziet bij Julian een combinatie van intensiteit en tevredenheid. Bij ‘Sugarcup boogie’ worden we meegenomen op een stomende boogietreinreis tot deze weer in de verte verdwijnt om vervolgens bijna van de sokken te worden geholpen door het ijzersterke ‘Blues for the lost and found’ dat toch zeker onder de noemer rock valt. Deze set laat zien dat de muzikanten hun instrumenten tot in de puntjes beheersen, intens samenspelen en zeer diverse sferen kunnen neerzetten, waarvan vooral de boogie het publiek flink in beweging zet en het zichtbaar en hoorbaar laat genieten. We krijgen nog een mooie toegift en dan is het toch echt gedaan..
Aan de belofte van een dampend feestje is zeker voldaan en we kijken vol nieuwsgierigheid uit naar de verrassingen die deze club ons in de toekomst ongetwijfeld nog zal brengen.
10 januari zal De Julian Sas Band in de nieuwe samenstelling debuteren in de Boerderij in Zoetermeer.
