In de aankondiging van haar laatste liedje, vertelde Caro Emerald hoe trots ze was toen een schooljuf haar op 11 jarige leeftijd adviseerde om jazz te gaan studeren op een conservatorium, hoewel ze op dat moment totaal geen idee had wat een conservatorium was. Misschien een beetje vreemd om een recensie bij het einde te beginnen, maar als de schooljuf niet zo onder de indruk van haar vertolking van Dream ALittle Dream Of Me was geweest dat de kleine Caroline van der Leeuw, haar werkelijke naam, in een schoolmusical had gezongen, hoefde ik deze recensie waarschijnlijk niet te schrijven.
Gelukkig volgde Caroline deze wijze raad op en daarmee stond dit liedje aan het begin van een glansrijke carrière, want nu, 22 jaar later, is er geen plaats meer voor een schilderijtje in huize der Leeuw omdat de muren al behangen zijn met gouden en platina platen. Hoe populair Caro Emerald is werd vrijdagavond 14 november weer eens duidelijk toen zij met haar band optrad in de uitverkochte Limburgzaal van het Parkstad Theater Heerlen. Al weken van te voren waren er namelijk geen kaartjes meer te krijgen.
Terwijl de band in het donker I Belong To You inzet en alle aandacht op de gitarist gericht is, wordt aan de andere kant van het podium langzaam het silhouet van Caro Emerald zichtbaar. De prachtige vertolking van het Shirley Bassey nummer is de warming up van een swingende avond want vrij direct daarna volgt Tangled Up.
Het publiek komt in beweging en dat zal deze avond vrijwel niet meer stil vallen. Caro’s muziek is sterk beïnvloed door de swingende jazz uit de 40/50er jaren waaraan Latin en zelfs hiphopbeats zijn toegevoegd. Het geheel zorgt voor een pakkende, hedendaagse poppy sound dat zowel ouderen als jongeren aan spreekt en waar je moeilijk op stil kan blijven staan.
Na het prachtige Riviera Life, dat begeleid werd door sfeerbeelden op video-schermen, sloot Heerlen haar meteen in de armen toen ze bekend maakte dat haar vader van Limburgse afkomst was. Weliswaar uit Maastricht, maar dat maakt niks uit, want na de 11de van de 11de is héél Limburg één!
Samen met haar 8 koppige band, waarbij vrijwel ieder bandlid 2 of 3 verschillende instrumenten bespeeld, veranderd zij de Limburgzaal tot een feestzaal. Vooral bij uptempo nummers als Pack Up The Louis en Dr Wana-do laat het publiek zich niet onbetuigd. Voor Completely verwisseld ze haar stijlvolle rode jurk voor een zwart/wit geruit exemplaar, maar van diva gedrag is ondanks haar grote successen niks te merken. Integendeel, de pumps worden voor Just One Dance uitgegooid en ze vervolgt het concert verder blootsvoets.
Al zorgen de swingende nummers voor de voortreffelijke sfeer, bij de rustige nummers als Black Valentine en Paris laat zij met name in de hogere regionen horen over wat een geweldige stembeheersing zij beschikt.
Na One Day krijgt de band de gelegenheid om te schitteren in het instrumentale The Beat Goes On, waarna Caro terugkeert in een zilver/zwart ensemble om aan het laatste gedeelte van haar show te beginnen met The Wonderfull In You.
Op That Man laat ze het publiek mee scatten, waarna met Stuck een einde komt aan de officiële set. Back It Up, waarmee ze de zaal weer op de kop zet en A Night Like This, heeft ze voor de toegiften bewaard.
De allerlaatste toegift is dus het ingetogen Dream A Little Dream Of Me, dat in een feeërieke ambiance van aanstekers en de display verlichting van de talrijke telefoontjes plaats vind.
Een prachtig gezicht zoals trouwens de hele show die het waard was om op dvd uit te brengen. De omstandigheden voor opnames waren ideaal met een perfect geluid, fantastisch licht en enthousiaste topmuzikanten die er zowel muzikaal als visueel een memorabele avond van maakten voor een over enthousiast publiek.
Met dank aan de schooljuf voor haar vooruitziende blik!
