Een jaar geleden bracht Joop van den Ende het grote nieuws dat hij een eigentijdse musical zou gaan creëren, gebaseerd op de welbekende televisieserie ‘Moeder ik wil bij de Revue’. De musicalvariant van de acht uur durende kijkcijfer hit op tv heeft op 21 september 2014 haar première beleefd in het Beatrix Theater. Een tweetal weken later bezochten wij deze harten stelende theaterproductie in Utrecht.
Moeder ik wil bij de Revue vertelt het verhaal van kolenboerzoon Bob Somers (Terence van der Loo), die droomt over een baantje bij de Hogendoorn-Revue. De Revue waar Riet Hogendoorn (Simone Kleinsma) en John Hogendoorn (Jon van Eerd) vele harten stelen met hun prachtliedjes en showballades. Als Riet Hogendoorn besluit een nieuwe radio te gaan kopen, leren we Arnold (Robbert van den Bergh) kennen, die werkt in de plaatselijke Elektronicazaak van de familie van Woerkom. Riet laat kaartjes achter voor de Revue en zo belanden Arnold en zijn neef Bob Somers uiteindelijk samen met de familie van Woerkom bij een matineevoorstelling van de Revue. Dromen komen uit en Bob weet een baantje te krijgen als toneelknecht bij het revuegezelschap. Bob laat zijn familie en tevens zijn toekomst als kolenboer links liggen voor deze ‘prachtbaan’. Maar later ervaart Bob dat het revueleven achter de schermen lang niet zo glansrijk is als op het toneel en maakt hij kennis met de perikelen van het theaterleven. De kenmerkende drankverslaving van Riet en de gigantische drang van John om in het middelpunt te staan is dan zelfs nog maar het begin. Want als uiteindelijk blijkt dat John Hogendoorn verliefd blijkt te zijn op Bob terwijl Bob zelf een toekomst ziet met Jeanne van Woerkom (Christanne de Bruijn), lijkt zijn revuecarrière van korte duur te zijn.
De voorstelling kent eigenlijk meerdere losse rode draden die samen een mooie en strakke rode draad vormen door de voorstelling. Zo zien we hoe de verstandhouding tussen de van Hogendoorns strubbelt en zien we relaties komen en gaan bij de familie van Woerkom. Ook zien we hoe Bob worstelt met zijn revuecarrière en de daar bijkomende familieproblematieken. Mooi aan de productie is dat deze losse rode draadjes meerdere malen op intrigerende wijze samen komen, wat resulteert in hoogstaande toneelmanifestaties. Dit komt mede door het gebruik van projecties op LED-panelen gedurende de productie, die zorgen voor een divers decor. De moderne theatertechnieken, de intrigerende verhaallijn en de tempoverschillen in de voorstellingen zorgen er voor dat de voorstelling kracht en energie uitstraalt.
En hoewel een groot deel van de voorstelling bestaat uit energieke acts, opvallende kostuums en een hoog amusementgehalte, kent de voorstelling ook een emotionele en theatrale kant. De vader-zoon verhouding tussen Bob en vader Jacob Somers (Arie Kant) weet tegen het einde van de voorstelling ondanks de geringe diepgang echt te raken. En daarmee mede te zorgen voor de emotionele lading die tot op dat moment de voorstelling eigenlijk nog miste.
Noemenswaardig aan de voorstelling ‘Moeder ik wil bij de Revue’ is het feit dat de productie op haast alle fronten lijkt te kloppen. De personages zijn karakteristiek en groeien tijdens de voorstelling. Zo zien we een onzekere Bob groeien tot een rasartiest en zien we een puberale Jeanne veranderen in een volwassen vrouw. Leuk voor de oudere theaterbezoeker is het feit dat de productie op vele fronten herkenningspunten uit ‘die goede oude tijd’ kent. Een goed voorbeeld hiervan is het thema homoseksualiteit, wat als onderlaag in de voorstelling verwerkt zit.
Met ‘Moeder ik wil bij de Revue’ brengt Joop van den Ende opnieuw een kwalitatieve theaterproductie naar de Nederlandse theaters. Moeder ik wil bij de Revue is een achtbaan langs bekende momenten uit de serie, maar dan volledig gegoten in een musicaljasje. En het eindresultaat mag er zijn. Een musical die met vlag en wimpel thuishoort in de categorie ‘musical 2.0’, niet alleen vanwege het innoverende decor en de gigantische showfactor maar ook vanwege de kwalitatieve basis die de voorstelling kent. Dit maakt ‘Moeder ik wil bij de Revue’ een must-see dit theaterseizoen!
(foto’s: Roy Beusker en Annemieke van der Togt)
