Het kan niemand ontgaan zijn dat Giel Beelen afgelopen acht dagen bezig is geweest op 3FM om het Guinness World Record non-stop live radiomaken te verbeteren. Inmiddels is bekend dat hij met 198 uur de nieuwe recordhouder is. Op maandagavond nam Maxazine plaats op de getuigenbank in de 3FM studio. (Om het record niet alsnog in gevaar te brengen wil ik uitdrukkelijk bij vermelden dat ik op persoonlijke naam ben ingeloot als getuige en niet door 3FM ben uitgenodigd of ben voorgetrokken).
Als muziekliefhebber was ik jarenlang fan van Radio 538 met name om de humor in de ochtend van Edwin Evers, waarna de zender vaak voor het gemak opbleef staan. Maar sinds ik zelf sinds 5 jaar als presentator/technicus radio maak voor Radio Domino ben ik vaste luisteraar en kijker geworden van 3FM. Deze zender heeft naar mijn mening de allerbeste vakidioten onder contract en met name Gerard Ekdom en Giel Beelen zijn technisch gezien zoveel beter dan de rest. Toen ik dan ook als getuige werd ingeloot kon ik mijn geluk ook niet op om een kijkje in de 3FM keuken te mogen nemen.
Maandag 19 mei om 18.00 uur meld ik mij bij de studio en het eerste wat mij opvalt is het enorme productieteam van 8 mannen en vrouwen die achter de schermen keihard aan het werk zijn. Ik krijg een officieel Record Document in mijn handen, die ik moet doornemen en dan na 4 uur moet ondertekenen dat Giel zich aan alle regels heeft gehouden. Zo moet hij bijvoorbeeld elke nummer zelf instarten en aan- of afkondigen. Moet hij minimaal 1x per minuut te horen zijn tijdens gesprekken en krijgt hij 5 minuten per uur rusttijd die hij mag opsparen.
Er wordt ons verzocht om “low-profile” aanwezig te zijn omdat Giel door een moeilijke fase gaat, dus liever geen foto’s maken en vragen te stellen. We worden tijdens het nieuws keurig voor gesteld aan Giel en zijn gasten Viggo Waas en radiocollega Sander Lantinga. Vooral die laatste weet met zijn heerlijke flauwe grappen en enorme aanwezigheid de boel flink wakker te houden. Toch is het bizar dat Giel Beelen op de radio zo fris en fruitig aanhoort maar dat hij er nu zo vreselijk moe en afwezig bij zit. Op het moment dat de microfoon opengaat weet hij toch weer de energie boven water te toveren en zit er weer een compleet ander persoon… Alleen al het schakelen tussen deze twee karakters lijkt mij dodelijk vermoeiend.
De dip komt echter wanneer de twee gasten worden ingeruild voor de wat ingetogen Domien, die net terug is van een vakantie en eigenlijk de ‘vibe’ mist van deze week. Het is ook meteen duidelijk dat Giel compleet instort en bij elk nummer eraan herinnerd moet worden dat deze afgekondigd dient te worden. De productie of Domien moeten hem constant corrigeren of helpen en zelf heeft hij een uur lang geen idee dat hij wakker is. Ook de arts houdt hem in de gaten en ik vrees bijna voor een einde van de show. Giel is volledig de weg kwijt en de productie grijpt in….
Om 21:00 uur slaat de deur open en komt Gerard Ekdom de studio in met een hoop kabaal. Hij fluistert ons in dat hij gebeld is door het team om Giel even over dit dooie punt te helpen. Met zijn “slechte” woordgrappen maar vooral door zijn enorme flair en positieve energie komt Giel als een wonder weer terug op aarde. Als dan ook nog het nummer van de Chocolate Puma’s “Step Back” wordt ingezet verandert de studio opeens in een aquarium vol testosteron en krijg ik een Serious Request gevoel. Om 22.00 uur zit het er weer op maar hebben wij als getuigen gezien dat de radiokoning op het punt stond om zijn troon af te moeten staan. Maar de koning is niet dood, alleen doodmoe…. leve de koning!
