Een druk mannetje is die Bonamassa. Buiten het feit dat hij altijd “on the road” is bracht hij in 2011 een eigen cd, een cd met Black Country Communion en een cd met Beth Hart uit, in 2012 2 eigen cd’s en ook weer 1tje met BCC en de teller in 2013 staat inmiddels ook al weer op 2. De eerste van dit jaar is met zijn nieuwe bandje Rock Candy Funk Party , de 2e is een live registratie van een vorig jaar in Wenen opgenomen akoestisch concert.
“An Acoustic Evening At The Vienna Opera House” (verkrijgbaar op 2CD, 2LP, 2DVD en Blu-ray) is een prachtige registratie geworden van een akoestisch concert in een intieme stetting, waarbij Bonamassa 4 medespelers heeft verzameld uit diverse disciplines en culturen: de Ier Gerry O’Connor (viool/mandolin/banjo), de Zweed Mats Wester (nyckelharpa/mandolin), de Amerikaan Arlan Schierbaum (piano/harmonium/accordeon/xylofoon)) en de Porto Ricaan Lenny Castro (percussie). 3 Dagen repeteren was genoeg om een volgepakt Opera Haus plat te spelen.
Bonamassa heeft een 20-tal nummers uitgekleed en voorzien van akoestische arrangementen. Dit betreffen zowel eigen nummers als covers van oa Tom Waits, Robert Johnson en Charlie Patton. Mooi om te zien en te horen dat hij niet alles naar zich toe trekt maar zijn kompanen waar kan de ruimte geeft om te excelleren. Bijvoorbeeld op “Slow Train”, waarop de viool van O’Connor prefect een trein nadoet. “Athens To Athens” krijgt door de viool en percussie een heel Keltische uitstraling. Hetzelfde met “Black Lung Heartache “ maar dan door de nyckelharpa van Wester in combinatie met de harmonium van Schierbaum. Natuurlijk laat de meester ook zijn kunsten horen. In het langste nummer van het album, “The Ballad Of Joe Henry”, bijvoorbeeld, waarin hij even laat horen hoe je slide speelt op een akoestische gitaar. En met “Woke Up Dreaming” demonstreert hij nog even zijn virtuositeit. (Provogue) (8/10)
