Folkband Scrum trok in 2008 naar Schotland om zich te laten inspireren. Het gevolg, een 2 jaar durende theatertournee is de band zo goed bevallen dat ze eigenlijk niets anders meer willen. Dus trekken ze weer het theater in, nu met een nieuw programma ‘A Night of Tunes an’ Tales’. Tijd om zanger Skottie onder het genot van een goed glas whisky aan de tand te voelen.
Met “A Night of Tunes an’ Tales” proberen de mannen van Scrum een sfeer neer te zetten die je zou kunnen verwachten wanneer je in Schotland of Ierland nietsvermoedend een pub binnenloopt waar je enkele ‘locals’ aantreft die daar op een ontspannen manier folkmuziek maken. Het wederzijdse respect en de gemoedelijkheid waarmee dat gepaard gaat is, vergeleken met de gemiddelde lawaaierige Nederlandse kroeg, werkelijk een verademing. De muziek wordt aangevuld met de achterliggende verhalen. Je zou verwachten dat Scrum dan ook compleet is overgestapt op traditionele folk, maar niets is minder waar. “Nee, de folk die wij maken zal door de folkpuristen zeker niet als traditioneel bestempeld worden”, aldus Skottie, “maar dat is ook niet zo heel vreemd, aangezien onze muzikale roots toch vooral in de rockmuziek te vinden zijn. Echter, de combi van rock en Schotse en Ierse folk laten zich uitermate goed mixen.”
De overstap van festivals en feesttenten naar het theater leek juist voor Scrum een vreemde keuze, aangezien het er juist in de feesttenten soms lekker ruig aan toe ging. Dan maakt een nootje minder niet eens zo erg uit. “Het was voor onszelf eigenlijk ook een grote verrassing om erachter te komen dat we muzikaal gezien akoestisch ook overeind blijven. En zelfs kunnen verdiepen”, vindt Skottie, die zich verwonderde dat ook het publiek het kon waarderen: “Na elke voorstelling in de afgelopen twee seizoenen kregen we erg leuke en bemoedigende reacties vanuit zowel publiek als ook van de mensen van het theater. Het geeft ons veel plezier om akoestisch te spelen en eerlijk is eerlijk, op deze manier komen we gevoelsmatig heel dicht bij de folkmuziek. En we hebben enorm veel lol met elkaar, ook niet onbelangrijk.”
“Tijdens de theatershow gaat het er rustiger aan toe”, beaamt de zanger, “toch lenen de heftigere nummers zich ook om akoestisch gespeeld te worden en levert het af en toe verrassende momenten op. Het volumeverschil is uiteraard ook erg groot vergeleken bij een ‘regular’ show, maar dat heeft ook weer zijn voordelen. Het gaat allemaal minder hard in het theater, waardoor er een intiemere sfeer ontstaat en mensen veel relaxter kunnen genieten van de muziek.” In het theater gebruikt de band niet al te veel andere instrumenten dan bij de normale shows, hoewel het theater soms wat extra’s heeft te bieden. “Hier en daar zal een extra instrument bespeeld worden, zoals een accordeon, piano of een bodhrán, waardoor de muziek in een bepaald opzicht weer andere klankkleuren kan krijgen.” Het aantal instrumenten dat ze gebruiken hopen ze dan ook uit te breiden de komende jaren.
De theatershows van Scrum moeten iets gemoedelijks, iets gezellig worden, dat is voor de mannen het eerste uitgangspunt: Een sfeer neerzetten zoals in een pub, waar iedereen elkaar kent en zich niet hoeft te schamen. “Iedereen komt met hetzelfde doel: Ontspannen naar muziek luisteren, terwijl je een gesprek voert met een bekende of een wildvreemde, onder het genot van ‘a pint of ale’ of een ‘Single Malt Scotch’. Het mooiste van alles is in ‘A Night of Tunes an’ Tales’ dan ook: Mensen MOETEN niets, maar als wij de kans krijgen om hen die naar de show komen gewoon een ongecompliceerde avond met muziek te geven, dan zijn wij als bandje erg happy om dat met hen te mogen delen! We weten zeker dat je met een glimlach de zaal verlaat!” Als dat geen opbeurende gedachte is, dan weten wij het ook niet meer.
Slainte!
Foto (c) Merlijn Doomernik