Nadat ze twintig jaar actief waren geweest als de meest succesvolle Nederlandse hiphopgroep, hield Osdorp Posse er in 2009 definitief mee op. Dat de fans de band nog lang niet vergeten was, bleek toen platenmaatschappij Cloud 9 een oproep deed. ‘Geef je top 10 van favoriete Osdorp Posse nummers door.’ Keuze was er genoeg: in al die tijd bracht de band maar liefst tweehonderd nummers uit. Naast de bekende nummers ‘Origineel Amsterdams’ en ‘Moordenaar’ bleek dat lang niet iedereen voor dezelfde nummers koos en kon de top 100 met gemak gerealiseerd worden. Pascal Griffioen, beter bekend als Def P: “Er kwam een heel ruime top uit. Cloud 9 had de keuze uit 170 nummers. Ik had de cd zelf niet beter kunnen samenstellen.” Alle nummers zijn van de band zelf, er zit geen cover tussen. Al herkent iedereen ‘No Sleep till Brooklyn’ van de Beasty Boys in het nummer ‘Geen slaap tot Osdorp’.

In twintig jaar is er veel gebeurd. De band begon in 1989, met een demo. Vanaf 1992 brachten ze nummers uit en in 1995 kwam de grote doorbraak en vlogen de platen de winkel uit. De eerste tien jaar speelden ze met z’n vieren, de laatste tien was DJ Daan erbij. “Toen hij erbij kwam, konden we live veel meer doen. In het begin hadden we tapes en gebruikten we amateuristische beatprogramma’s. De laatste tien jaar hadden we dankzij Daan het scratchen er live bij.”

Het oude werk was nog nooit gemastered. In de tijd dat het uitkwam wist niemand wat het was, en werden de nummers rechtstreeks op cd gezet. Def P: “We ontdekten dat Amerikaanse cd’s qua volume harder klonken. Halverwege jaren ‘90 kwamen we erachter wat masteren was. Op de cd-box die nu uitkomt zijn die oude nummers voor het eerst wel gemastered.”
De jaren ‘95-’97 waren het meest succesvol, getuige de platenverkoop en het aantal bezoekers bij de concerten. Zelf vindt Def P de afgelopen jaren het interessants qua muziek, gelet op de ontwikkeling die hij als artiest doormaakte. “Het blijft een leerschool. Ik vind mijn latere werk beter dan het oudere. Maar ik doe het vooral nog steeds omdat ik het leuk vind.” Wat opvalt is dat de teksten in de beginjaren ruiger waren. Het was een waar gooi- en smijtwerk. Zou Def P daar jaren later spijt van hebben? “Nee,” antwoordt hij resoluut, “ik heb nergens spijt van en ik weet nog precies waarom ik wat heb geschreven en ik sta nog steeds overal achter. Al denk ik nu wel dat het makkelijk is, het schoppen tegen heilige huisjes. Vroeger zou ik iemand uitschelden voor klootzak, nu weet ik dat het beter is om iemand uit te leggen waarom je diegene een klootzak vindt. Het heeft meer effect wanneer je met argumenten komt.”

Leek Osdorp Posse vroeger alleen maar te schoppen, later bleek dat de band echt iets te vertellen had. “Maar niet alle nummers zijn even serieus, hoor. Ik heb echt niet de behoefte om altijd maar een moralist te zijn. Humor vind ik ook belangrijk. En wat ik nog veel interessanter vind is dat ik op zoek ga naar andere invalshoeken en dat ik ervoor zorg uniek en origineel te blijven. Hoe langer je bezig bent, hoe groter de kans is om in herhaling te vallen. Maar daarmee wordt het vak juist steeds interessanter omdat ik als tekstschrijver altijd op zoek ben naar iets anders.”

De band was al uit elkaar, maar nu is er dan eindelijk de compilatiebox. “Het was al een afgesloten hoofdstuk, maar dit is een leuke appendix. Ook de Heideroosjes, waar we ook veel mee hebben opgetreden, stoppen nu.” Daarmee blijkt weer dat veel bands uit de jaren ’80 ermee gestopt zijn. Maar bij velen begint het na een tijdje toch weer te kriebelen. Zal het bij Osdorp ook zo gaan? Is er nog een kans op een reünie? “Nee, de reden van ons stoppen was dat we het heel belangrijk vonden dat we herinnerd zouden worden om de jeugdige energie die we hadden bij optredens. We gaan dat als een stel ouwe lullen niet nog eens proberen. Ik zal altijd blijven optreden, maar je moet je repertoire aanpassen aan je leeftijd. Osdorp Posse was voor en door twintigers. Ik wil geen karikatuur van mezelf gaan worden. Op m’n tachtigste wil ik niet Moordenaar nog doen. De muziek die ik nu maak is volwassener en past beter bij mijn leeftijd. Nog altijd vind ik dat muziek maken het mooiste is wat er bestaat en ik wil er altijd mee doorgaan.”

Deel: