She’s back! The Queen of Pop is terug met een nieuw studioalbum. Vier jaar na haar laatste album ‘Hard Candy’ probeert deze Femme Fatale opnieuw haar fans in beweging te brengen met haar muziek. MDNA brengt ons een moderne mix van alles wat hip is op dit moment. Een album vol popsongs en zelfs een samenwerking met LMFAO. Maar is dit genoeg om op te vallen?
Het antwoord is: helaas niet. Ik zal het je uitleggen.
Het album start met een intro welke ik als ’typisch Lady GaGa’ beschrijf (Born This Way heeft praktisch hetzelfde intro). Nu rijst natuurlijk de vraag wie er eerder was, de kip of het ei? Feit is dat het gigantisch veel op elkaar lijkt. Een sterke intro kun je vergeten en ik haak eerlijk gezegd al af. Maar, een album krijgt van mij vaak een tweede kans, dus skip ik de intro.
Het nu al geprezen nummer ‘Gang Bang’. Het zal nooit een single worden door het taalgebruik in het nummer, maar ik hoor van alle kanten dat het een fantastisch nummer is. Ik vind het tegenvallen. Ik zit bijna 5 minuten naar dezelfde beat te luisteren, waar ik niet warm of koud van word. De tekst mag in dit nummer dan wat sterker zijn, het geheel komt niet over als krachtig nummer.
Enkele nummers verder stuiten we op de single Give Me All Your Luvin’. Een vrolijk, ‘poppy’ nummer, dat grijsgedraaid wordt op MTV e.d. Het geeft echter niet heel goed weer wat er verder nog op het album staat, aangezien dit sterk verschilt met dit nummer.
Verder skippend kom ik meer van hetzelfde tegen. Het zal het genre wel zijn, maar ook binnen eenzelfde soort kun je genoeg variëren om het interessant te houden. Madonna loopt hier mijns inziens tegen de lamp. Ik hoor vooral hetzelfde: een zangeres die na vier jaar inhaakt op het genre dat nu de Top 40 in haar macht heeft. Een genre dat niemand nog onthouden heeft na een jaar of tien.
Om zeker een positief puntje over het album te benoemen: het nummer Masterpiece. Een mooi, modern en breekbaar liedje. Dit is de variatie waar ik naar zoek, wat ik helaas maar terug vind in één nummer.
Wat ik als laatste punt aan wil stippen is het laatste nummer van de deluxe edition van MDNA. Hier werkt Madonna namelijk samen met LMFAO (als ik het goed hoor). Een mix van Give Me All Your Luvin’ met Party Rock Anthem, wat mij verrast. Het klinkt goed en kan zo een mooi, bescheiden hitje worden in de club.
Al met al een ‘één-uit-een-dozijn’ album, wat niet de boeken in zal gaan als ‘onvergetelijk’ en ‘hoogwaardige popmuziek’. Madonna leunt goed op het nu geldende genre (wellicht om ook het jonge publiek aan te spreken, kijk naar de samenwerking met LMFAO), maar ik vermoed dat ‘de oude garde’ dit album minder zal aanspreken. Zou ze het verleerd zijn? (6/10) (Live Nation)
