Ongeveer anderhalf jaar geleden presenteerde de Tilburgse band ‘Daybroke’ trots hun CD: ‘What Nature Started’. Hoog tijd voor een recensie dus, vonden we op de redactie. En hier is hij dan. Maar niet alleen dat! Ik had de eer de band te mogen ontmoeten op Kioskpop, een festival in Veldhoven, Brabant. Gelukkig had ik mijn interview-uitrusting bij me (het aanbod voor het interview kwam vrij onverwachts aanvliegen, vandaar) dus eenmaal gesetteld in een krappe caravan kon het vragen-stel-rondje beginnen. Maar voordat je hier naar kunt luisteren (het interview komt daags na dit schrijven uit), krijg je nu de CD recensie voor je plaat. Beter laat dan nooit!

‘What Nature Started’ is rock. Heerlijke Amerikaanse rock, uit Tilburg. De vierkoppige band laat hun gitaren scheuren, waarbij de distortion vol ingezet wordt om de luisteraar mee te nemen in hun wereldje. Een wereld van festivals, oordopjes en video-clips. Maar daar later meer over.

Het is mij een raadsel waarom deze band geen bakken met aandacht toe werd gedragen op het moment van de CD release. De plaat staat als een huis en laat dit bouwwerk tegelijkertijd uit zijn fundering trillen. ‘What Nature Started’ verdient een volume van minimaal 75% van het maximaal vermogen van je stereo (anders loop je de kans dat je je speakers opblaast, waardoor je helemaal niets meer kunt horen). Maar waarom dan?

Nou, een band maakt of kraakt een CD met het eerste nummer. De openingstrack ‘Sabotage’ begint snel, strak en heftig. In eerste instantie moest ik even nagaan of dat ik geen nieuwe plaat van de Foo Fighters in mijn CD-tray had gelegd, maar dit bleek (gelukkig) niet het geval. Wat volgde was een stroom van kwalitatief hoogwaardige muziek uit mijn speakers. De Tilburgse formatie zette mij even aan het denken of dat deze kwaliteit nog ergens anders in Nederland te vinden zal zijn. Een antwoord daarop was overigens ook snel gevonden: ‘Nee’. Het hart van Daybroke gaat, zo te horen, sneller kloppen van Amerikaanse rock-bands, vergelijkbaar met de Foo Fighters. Of ze het nu willen of niet, deze stempel hebben ze en ik ga ook niet proberen om dat uit uw hoofd te praten.

We luisteren verder en stuiten op het nummer ‘Hey Girl’ (de eerst uitgebrachte single van het album). Het nummer zit goed in elkaar, maar nog beter (voor zover het te vergelijken is) is de video clip. Deze is in samenwerking met Tim Smit (wie zeg je? Tim Smit!) tot stand gekomen en is in 2010 genomineerd voor een speciale afdeling van het Nederlands Film Festival. In het interview hoor je hier meer over van de bandleden zelf. Ook de clip is onderaan dit artikel te bekijken.

Met de videoclip van ‘Sabotage’ zijn de heren dit jaar weer genomineerd door het Nederlands Online Film Festival in de categorie ‘Video Clip’ (hoe kan het ook anders). Vorig jaar ging Chef Special helaas met de prijs aan de haal, maar dit jaar hebben de band èn Tim hun beste snaartje laten klinken en er een spectaculair visueel/muzikaal schouwspel van gemaakt. (Er kan overigens nog steeds gestemd worden: Klik hier en zoek op ‘Sabotage’.) Laten we hopen dat Daybroke (en Tim) deze keer wèl het juiste effect te pakken hebben en er met die felbegeerde prijs vandoor rennen.

Maar het gaat om de muziek! Ik kan tijdens het luisteren opgelucht ademhalen. De vaste lezers van mijn artikelen weten inmiddels dat ik variatie op een album van groot belang, zo niet het belangrijkste vind. ‘What Nature Started’ voldoet voor de volle 100% aan mijn eis. Ik hoor de scheurende gitaren, elektronica en zelfs hier en daar wat klassieke instrumenten! De mannen hebben goed door hoe de mensen blijven luisteren naar een album. Nummers die teveel op elkaar lijken gaan op den duur vervelen in de autoradio. Een album wat veel variatie biedt blijft de luisteraar boeien, waardoor deze zich soms hardop af kan vragen hoe vaak hij de CD eigenlijk al heeft afgespeeld.. Een goed teken!

Wat mij rest is, ook bekend voor de vaste lezers, de CD níet verder uit te kleden. Er moet immers nog wat in de hoge hoed zitten voor de geïnteresseerden! Een advies geven kan ik natuurlijk wel: luisteren! Pronto! De CD is goed opgebouwd en heeft op precies het goede moment een ontspannen sfeertje om even na te kunnen denken, waarna de mannen weer heerlijk verder scheuren.

Daybroke is een band welke met hun muziek vele harten sneller zal laten kloppen. Helaas zijn deze harten moeilijk te bereiken: je zult er voor moeten werken. De prachtige vormgeving van het album, het ontbreken van zwakke momenten in de muziek en de ver reikende ambities tonen aan dat Daybroke klaar is voor een doorbraak. Ik wil ze graag mee geven dat dit hoe dan ook zal gaan lukken. Laten we het er maar op houden dat Nederland nog gewoon niet klaar is voor deze vorm van kwalitatief hoogstaande muziek! (9/10) (Vulkanize Records)

{slide=Videoclip Hey Girl}http://www.youtube.com/watch?v=gbn5p56vvps{/slide}

{slide=Videoclip Sabotage}http://www.youtube.com/watch?v=lgIiZeZb2nk{/slide}

Deel: