Krach! Deze naam wordt eer aan gedaan door de vijfkoppige band uit Nijmegen en omgeving. Vrij vertaald vanuit het Duits betekent Krach: botsing. Deze gasten hebben dan ook de meest uiteenlopende muzieksmaken; van snoeiharde rock tot scherpe elektro. En zie dat maar eens te combineren!

Voor deze zware test zijn ze geslaagd. Deze debuutplaat mag er wezen hoor. Een combinatie tussen hier en daar wat zware gitaren, mooi gemixt met een synthesizer en een overstemde microfoon, waardoor het geheel een aparte sound krijgt. Een sound die het op festivals erg goed zal doen en welke menig festivalganger aan het springen zal brengen. De vonken zullen van het podium vliegen (evenals het zweet van de bandleden), waardoor deze band zal groeien tot een geweldige live act.

Krach heeft deze vonken over kunnen brengen op hun eerste, titelloze album. Een plaat die zijn hoogte- en dieptepunten kent. De single ‘And So I Do A Little Dance’ is genoeg op de radio gedraaid om een paar ochtendprogramma’s mee te vullen, en ook de tweede single ‘Do The Wave Now’ staat alweer in de startblokken om gelanceerd te worden. Het wordt haast onmogelijk om Krach dit voorjaar te kunnen negeren. De band zal werkelijk overal te vinden zijn: Paradiso, Effenaar en Ekko hebben het programma al zo ingericht dat Krach de volle aandacht zal krijgen die ze verdienen.

Zoals gezegd kent het album hoogte- maar ook dieptepunten. Na het beluisteren van het hele album, heb ik op een gegeven moment genoeg van de zanger. Hoe vreemd het ook klinkt, het aparte stemgeluid door die overstuurde microfoon gaat mij op den duur vervelen. Ik verlangde op het einde van het album dus ook naar iemand die weer echt ging zingen, in plaats van op een pratende wijze je tekst produceren. Het is een stijl die de band gekozen heeft en deze is geweldig, maar niet voor een heel album. Live zou ik hier overigens anders tegenaan kijken. Daar zorgt dit geluid voor de eerder beschreven vonken. Vooral in een bomvolle tent op, zeg, Lowlands?

Hoogtepunten zijn er natuurlijk ook. In principe is alles een hoogtepunt, behalve de dieptepunten. Het klinkt zo logisch, anders had ik het wel als dieptepunt genoemd. Dit betekent dat Krach een krach-tig album afgeleverd heeft, wat menig liefhebber van Queens of the Stone Age, De Staat en Soulwax wel degelijk kan waarderen!

“Als het aan Krach ligt, wordt 2011 het jaar waarin niemand meer om de band heen kan. En met de aanstaande optredens én de langverwachte debuutplaat doen de heren er alles aan om bij iedereen binnen te komen. Ga dat zien! Ga dat horen! Feest! Vuurwerk!” (8/10) (Music United)

{slide=Krach – Do The Wave Now}http://www.youtube.com/watch?v=dNWFLIqq4Dc{/slide}

Deel: