Metzli Obscura is het derde album van de Mexicaanse Black Death Metal band Hacavitz. De Mexicaanse roots van deze band spelen een belangrijke rol in dit album ‘Metzli Obscura’, dat eind deze maand uitkomt. Ik had werkelijk nog nooit van deze band gehoord, dus ik verwachtte er niet veel van. De cover van het album versterkte dit nog meer. Veel te duister en te weinig variatie. Achteraf was het maar goed ook dat ik niet veel verwachtte, want anders zou dit album een zware teleurstelling zijn geweest.
Gezongen in het Engels, Spaans en in een inheems dialect (Azteekse of Maya’s), is Metzli Obscura misschien erg afwisselend geprobeerd te maken, hoewel dat op schone schijn gebaseerd lijkt. De tracks lijken door die vele talen en benamingen op een ratjetoe aan verschillen, misschien wel met reden gedaan, om de luisteraar op het verkeerde been te zetten.
De meeste death metal bestaat uit ruige, ingewikkelde gitaarriffs in combinatie met een grote variatie aan drums, omdat in de zang maar moeilijk genoeg afwisseling in te brengen is. Bij Metzli Obscura hebben de leden van Hacavitz echter toch geprobeerd de melodie in de zang te leggen. Althans, aangezien de nummers bestaan uit enorm saaie, makkelijke, eenzijdige gitaarriffs, en drumpartijen die kennelijk zijn geschreven door iemand die alleen maar van bassdrums en crashbekkens houdt, zou het ook kunnen dat de zang de enige manier is om nog een beetje melodie in te brengen. Dit is Hacavitz echter niet gelukt. Wat ik wel goed vind aan deze band is hun doorzettingsvermogen: negen nummers lang houden ze het vol om met saaie riffs, die veel te veel op elkaar lijken, en mogelijk nog saaiere drums en zang, te proberen er wat van te maken. Het resultaat is te betwijfelen, maar de motivatie is er. (4/10)
