Dit jaar bestond Lowlands 20 jaar en dankzij het prachtige weer is het een feest geworden wat iedereen lang zal heugen. Lowlands geeft ieder jaar de bezoekers inspiratie om iets "out of the box" te gaan doen, zo ook dit jaar. Via facebook werden zoveel mogelijk mensen opgetrommeld om een waterpistool mee te nemen en een watergevecht record te vestigen. Een waar spektakel volgde bij 30 graden op de zaterdagmiddag.
Lowlands 2012 begon voor velen op donderdagochtend/middag en of avond. Voor mij niet, vrijdagochtend ben ik samen met mijn vrouw richting Biddinghuizen gereden. Eerst even inchecken in ons hotel te Nunspeet om daarna naar het festivalterrein te gaan. Omdat wij op zaterdag moesten werken hadden we waarschijnlijk het geluk dat we niet alle drukte mee hoefde te maken bij de entree. Via een zij-ingang bewandelen wij de dorre droge vlakte. Er is al dagen, weken geen druppel gevallen, de temperaturen stijgen naar boven de 30 graden en iedereen loopt met flessen water. Ik denk dat er dit jaar qua omzet een flinke tegenvaller is geweest als het om alcohol gaat.
Over de muziek in alle tenten kan ik weinig vertellen, alleen over hetgeen ik heb gehoord dan wel gezien heb. Echter bij Lowlands gaat het daar niet om, het is een soort commune die je even ontzorgd van alle gecreëerde ellende buiten het festival. Deze ellende wordt overigens op zondag even pijnlijk opgerakeld wanneer er een politieke discussie plaatsvind in een van de tenten. Mijn mening, doe dat niet nog eens. Die mensen op het podium vertellen nog onwaarschijnlijkere sprookjes als die in de Efteling vertoond worden. Wat waren de hoogtepunten mijn inziens op vrijdag: Bloc Party, Refused, The Black Keys, Skip and Die en de The Bots. Een optreden wil ik van die dag even eruit halen want "me first and the Gimme Gimmes" waren dan wel niet hoogstaand qua muzikaal vermogen ze waren wel erg leuk. Covers van vroeger en nu in een punk jasje, maar waar het me vooral om ging was dat Joey Cape (lagwagon) erg verdrietig erbij stond. Dit alles had te maken met het te vroeg overlijden van Tony Sly (No use for a name), de punkwereld is dan klein en hecht. Iedereen had het er moeilijk mee! RIP TONY.
Over zaterdag kan ik weinig vertellen, ik had mijn werkdag samen met mijn vrouwlief. Na 18.00 zijn wij het terrein opgegaan en waren de hoogtepunten voor ons op die dag dus snel te tellen. Kasabian, Skrillex en Knifeparty waren de optredens die onze aandacht hebben getrokken. Waarbij Kasabian mij echt verraste met een strakke set en veel mooie liedjes. Dan zondag, de dag. De dag waar iedereen op heeft gewacht. Foo Fighters zullen afsluiten en dat wordt een feest!! De dag is wederom heet! overal zie je mensen in de schaduw zitten, mensen zwemmen in het meer en velen verlaten het terrein om in het veluwemeer een duik te nemen. Wat betreft muziek was het vandaag een heerlijke dag, veel hoogtepunten zullen er komen. Moss, Enter Shikari, Orgel vreten en Kyteman Orchestra waren een aantal hoogtepunten.
Mijn hoogtepunt qua act en muziek was echter niet de Foo Fighters maar Ghost. Goede muziek met jaren 70 en 80 invloeden in het genre van Black Sabbath, Deep Purple, Led Zeppelin en andere goden. Als de Paus van de Hel komt de zanger op met zijn decipelen. in wit gewaad met maskers op. Waar Dave Grohl zeurde over warmte hoorde je deze zwaar ingepakte mannen nergens over. Dave en zijn band speelde als afsluiter in de Alphatent 2 uur in plaats van de 2.5 uur volgens het schema en liepen tijdens de set ook weg om even te verkoelen. Uiteindelijk met zijn geklets er tussendoor heeft de band wellicht 1.75 uur gespeeld, het was een leuk concert maar niet bijzonder toch ging iedereen tevreden weg. Echter ben ik wel van mening dat wanneer er 55.000 mensen drie dagen lang buiten de hitte hebben getrotseerd van +/- gevoelstemperatuur 35 graden en in een tent van 45 graden zij niet zo moeten zeuren.
Op het podium stonden grote blowers, ze hadden drinken voldoende en namen hun adempauze maar omdat de Foo Fighters de Foo Fighters zijn en Dave en Taylor (drummer) zulke charismatische mensen zijn accepteerde men het. Maar goed, het betekende voor ons wel dat wij een half uur eerder de auto op konden zoeken om richting huis te gaan. Het was een super Lowlands, 20 jaar geleden ben ik bij de eerste geweest, 7500 bezoekers en 25 gulden entree, de groei heb ik meegemaakt en de conclusie is eenvoudig. Het is groter geworden, het is ook duurder geworden maar de gezelligheid is er niet minder om, Lowlands tot volgend jaar en we vieren nog veel feestjes.
Foto's (c) 2012 Bas Spierings
