Afzonderlijk van elkaar hadden Andy Platts en Shawn Lee al een redelijke carrière toen ze in 2012 de handen in één sloegen onder de naam Young Gun Silver Fox. Met hun sound die teruggrijpt naar de soul en softrock uit de jaren ’70 hebben ze inmiddels vijf succesvolle albums gemaakt. Waarvan nu hun recentste album ‘Pleasure’ is verschenen. Daarop doen ze niet aan radicale koerswijzigingen. In hun bijbehorende persbericht noemen ze als muzikale inspiratiebronnen Steely Dan, Earth Wind & Fire, Bobby Caldwell en Paul McCartney, dus dan weet je wat je krijgt.
Daar is niet veel mis mee als je weet dat dit de muziek is waar hun hart ligt. Dat zal bij hun fanschare ongetwijfeld ook het geval zijn. Al moet wel gezegd worden dat ‘Pleasure’ wel meer echt een soulalbum is, waar op vorige albums ook nog wel rock- en westcoast invloeden te horen waren. De openingstrack ‘Stevie & Sly’ verwijst niet voor niks naar de twee grote soullegendes uit de jaren ’60 en ’70; uiteraard Stevie Wonder en Sly Stone (van Sly & the Family Stone, ter muzikale opvoeding). Het is wel gelijk een lekkere binnenkomer. Hoe vertrouwd het ook allemaal klinkt. Ook ‘Born To Dream’ is daarna aanstekelijk met dat fijne piano-intro en die perfecte koortjes. Opvallend genoeg heeft het daaropvolgende ‘Late Night Last Train’ muzikaal gezien dan weer heel erg de sfeer van Fleetwood Mac’s klassieker ‘Dreams’.
De muzikale invloed van de jaren ’70 zijn op het hele album dus niet ver weg. Zo ontpopt ‘Holding Back The Fire’ zich van een ballade naar een discotrack. Waarop ‘Just For Pleasure’ op voortborduurt. Terwijl ‘The Greatest Loser’ wel echt een ballad à la Steely Dan is.
Hier en daar lijkt het wel heel erg op elkaar. Iets meer tempo zoals in een nummer als ‘Born To Dream’ had wel gemogen. Aan de andere kant zal het publiek van Young Gun Silver Fox niets uitmaken, en hebben Andy Platts en Shawn Lee opnieuw netjes geserveerd wat hun publiek graag van ze verteert. Ze blijven dicht bij zichzelf, en daar is ook iets voor te zeggen. Want laten we eerlijk zijn; op een zwoele zomeravond met dit album op de achtergrond zal niemand er zich druk over maken dat het zoveel op elkaar lijkt, en zou dit album de perfecte soundtrack daarvoor zijn.(7,0/10)(Legere)