De vorig jaar overleden Henny Vrienten was een muzikale duizendpoot. Hij was niet alleen popartiest, maar ook componist voor filmmuziek en nummers voor Sesamstraat. Toch wordt hij vooral herinnerd aan die korte periode in de eerste helft van de jaren ’80 dat hij samen met Ernst Jansz het boegbeeld was van Doe Maar. Terwijl zijn solowerk ook niet onverdienstelijk was. In de laatste 8 jaar van zijn leven maakte hij drie soloalbums met mooie kleine singer-songwriter liedjes. Voor zijn overlijden was er al het plan van Trijntje Oosterhuis en Henny’s zoon Xander om nummers van deze drie albums opnieuw op te nemen. De plotselinge ziekte en overlijden van Henny zorgde ervoor dat het een postuum eerbetoon werd. Onlangs verscheen het album ‘Trijntje zingt Vrienten met Vrienten’. Met de bijbehorende tournee werden de nummers deze avond door beiden live vertolkt in de intieme Pandora zaal van TivoliVredenburg.
Voor het hoofdprogramma werd het voorprogramma verzorgd door singer-songwriter Suzy V. In een sobere setting met naast haar slechts een gitarist en een trompetist. ‘Een kleine orkest’ grapte ze zelf toen ze een nummer aankondigde dat ze eerder met het Metropole Orkest had opgenomen. Toch kwamen haar liedjes goed tot hun recht in deze intieme vorm.
Toen Trijntje met haar band het podium op kwamen, bleek Xander niet de enige telg uit de Vrienten familie te zijn. Zoon Polle en dochter Meke verzorgden de achtergrondvocalen en zouden later op de avond nog een eigen moment kregen. Waar op het recente album de liedjes met het Residentie Orkest uit Den Haag werden vertolkt, daar werden de nummers nu door een 6 koppige band gespeeld. Volgens Trijntje had Henny het zelf met terugwerkende kracht graag met een orkest gespeeld. Toch kwamen de liedjes in deze bandvorm beter tot z’n recht.
Het werd een avond met meerdere kippenvelmomenten. Door de anekdotes die Trijntje afwisselde tussen de nummers door, maar ook door een kort persoonlijk momentje van aandacht voor haar onlangs overleden vader Huub Oosterhuis. Het maakte de avond persoonlijk, en tegelijkertijd werden er twee grote Nederlandse dichters geëerd.
Hoe de sfeer ook loskwam in uptempo nummers als ‘Mug In De Klamboe’ (waarin gitarist Nick Croes soleerde) of het vrolijke ‘Het Gaat Niet Beter Worden’; het meeste indruk maakten toch de wat sobere nummers. Zoals het door Meke gezongen ‘Zingt Omdat-Ie Het Niet Zeggen Kan’, of het indrukwekkende ‘Lieske’. Waarin Trijntje enkel akoestisch werd begeleidt door Nick Croes.
Het waren dus vooral nummers (net als op het album) van de laatste drie solo albums van Henny Vrienten. Terecht dat deze liedjes naar voren worden gebracht. Meerderen in de zaal waren dan ook verrast dat er als toegift Trijntje’s hit ‘Kom Vlieg Met Me Mee’ voorbij kwam. Echter was dat nummer ook geschreven door Henny (met Trijntje’s broer Tjeerd). Waarover ze een mooie anekdote vertelde over hoe de drie kinderen van Henny die vanavond op het podium stonden toen nog kleine ‘smurfen’ waren. Al kwam er als laatste toegift nog een nummer uit de tijd dat Trijntje zelf ook nog jong was: de Doe Maar klassieker ‘Is Dit Alles?’
Hoe kan een artiest beter geeerd worden dan door eigen familie en mensen die dicht bij die persoon hebben gestaan. Het pleit dan ook voor deze formatie dat ze niet kozen voor de gemakkelijke weg en voornamelijk bekende hits van Henny spelen, maar onterecht ondergewaardeerd werk van hem naar voren schuiven. Dat brachten ze deze avond op eervolle wijze. Zoals Trijntje al zei zal Henny waarschijnlijk van boven af samen met haar vader trots toe kijken op hoe respectvol zijn nalatenschap op het podium wordt gebracht.
Foto’s (c) Armelle van Helden