Stef Paglia kent men vooral als gitarist van The BluesBones (België). Daarnaast is bij frontman van zijn eigen band, genaamd Stef Paglia Trio. Hun EP ‘Light & Darkness’ zal (zowel digitaal als fysiek) begin 2023 uitkomen. Zoals de titel doet vermoeden gaan de nummers over de ups en downs van het leven.

‘Stand Up’ heeft een heerlijke instrumentale start, waar de gitaar duidelijk te horen is. Maar ook de bas komt mooi naar voren. Stef heeft duidelijke uitspraak, zo nu en dan is er achtergrondzang toegevoegd. Dit openingsnummer heeft een aangename flow, en blijft al snel in je hoofd kleven. Het onverwachte einde is leuk gekozen. Het tempo van ‘Blue Eyes’ is aangenaam langzaam. De vrij zachte stem van Stef komt hier mooi tot zijn recht. Het gitaarspel wordt intenser. De ritmesectie met Sven Bloemen op drums/percussie en bassist Geert Schurmans vormen een belangrijk aandeel. Dit nummer eindig vrij plotseling

Ook in ‘Queen Of The Darkness’ ligt het tempo vrij laag, maar de opzet is weer heel anders dan de vorige nummers. De achtergrondzang is wat zoet, en vormt hierdoor een contrast met het iets “ruigere” gitaarspel. De ritmesectie is met vlagen steady. Op een gegeven moment gaat het tempo omhoog, vooral het gitaarspel wordt sneller. Eigenlijk verwachtte ik een wat langer instrumentaal stuk, maar er volgt een verrassende, maar korte opbouw naar het einde.

Door toegankelijke opbouw en de vrij zoete achtergrondzang van ‘Please Come Back To Me’ ligt het nummer prettig in het gehoor. Maar je mist misschien wat intensiteit. Deze intensiteit is er wel bij de eerste tonen van ‘Chasing Dreams’. Op bepaalde delen zingt Stef zeker geloofwaardig. Het minimalistische
instrumentale stuk is mooi in evenwicht. Door de manier waarop dit laatste nummer is opgebouwd, is het soms wel wat voorspelbaar.

Stef kan met zijn gitaar erg goed emotie over brengen, in de combinatie gitaar en zang zijn er nog groei mogelijkheden. Geert en Sven doen de backing vocals. Hun manier van zingen is soms vrij zoet, maar hun stemmen passen mooi bij Stefs stem. Zang en muziek zijn constant in evenwicht, maar de structuur van de nummers is niet heel verrassend verrassend. Dat komt wellicht omdat de nummers zo’n 3.30 – 4.30 minuten. Waardoor er weinig mogelijkheden zijn voor uitgebreide solo’s en/of een dynamische opbouw. De contrasten tussen de verschillende gitaarklanken had iets beter naar voren mogen komen. Toch men kan zeker genieten van zachtere dromerige klanken. Stef Paglia Trio heeft met ‘Light & Darkness’ een sfeervolle, tijdloze sfeervolle EP uitgebracht. (7/10) (Eigen Beheer)

Deel: