Afgelopen week kregen we in de brievenbus de nieuwe cd van The Waterboys, ‘Good Luck, Seeker’. ‘Good Luck, Seeker’ is een heerlijk Waterboys-album geworden. Zeker als je een plaat opent met een nummer als ‘The Soul Singer’. Een nummer dat meteen goed blijft hangen. Als dit de maatstaf is voor de rest van het album, dan zit het wel goed. Kern van The Waterboys is nog altijd Mike Scott, die er vanaf het begin van de band, in 1981, bij is als zanger en gitarist. De van oorsprong Brits/Ierse groep rond Mike Scott had in de jaren tachtig veel succes en is sinds 2000 weer actief. Het album is opgenomen in hun eigen studio in Dublin, waar ze zichzelf opsloten tijdens de lockdown.
‘Good Luck, Seeker’ is een goed album van The Waterboys. Daar zijn we nu al wel van overtuigd. Als je het ons vraagt, is het beste nummer toch echt die opener ‘The Soul Singer’. Het is een catchy nummer met een geluid dat blijft hangen. Is dat echter iets wat The Waterboys echt nog nodig hebben? We weten het niet. ‘Good Luck, Seeker’ bevat gelukkig nog wel een paar andere nummers die zo sterk zijn.
‘Dennis Hopper’ is een nummer dat we toch ook even moeten benoemen. Het is iets wat lijkt op een groovy ode aan de beroemde acteur die in 2010 helaas te vroeg is overleden. Iets wat in je hoofd blijft hangen. Het maakt het album net iets anders. Maar goed, dat heeft de band eigenlijk niet eens nodig. Staat er dan echt geen enkel nummer op het album dat slecht is? Niet slecht, maar ook niet het beste nummer is ‘You’ve Got To Kiss A Frog Or Two’. Te rustig. Maar maakt dat de plaat meteen slecht? Nee. Maar nu zijn we misschien net iets te negatief, want het nummer is niet slecht. ‘Good Luck, Seeker’ bevat gewoon voor het merendeel lekkere nummers, waarvan verschillende spoken word-tracks. The Waterboys leveren hier gewoon een lekker album af.
The Waterboys brengt iets moois met ‘Good Luck, Seeker’. Met topnummers als de voorgenoemde ‘Dennis Hopper’, ‘The Soul Singer’ en ‘Beauty In Repetition’ leveren de Waterboys een sterk album. ‘Good Luck, Seeker’ is misschien niet het beste album van de Waterboys. Maar wel een plaat die we vaker opzetten. (7/10) (Cooking Vinyl)
