Het is zover. Vanaf 29 februari gaat Clannad op afscheidstournee. Dat feit op zich is al een verrassing. Bestond Clannad dan nog wel eigenlijk? Misschien op papier, of aan de zondagsdis van de families Brennan en Duggan waar de bandleden uit stammen, maar de wereld heeft al eigenlijk niet meer van Clannad gehoord sinds hun laatste album ‘Nádúr’ uit 2013.
Om het afscheid zo goed mogelijk te vermarkten komt er dus op 13 maart ‘The Anthology, In a Lifetime’ uit. Een dubbelCD met maar liefst 37 tracks en als je een echte fan bent ga je voor de super de luxe versie met meer dan 100 tracks. Clannad heeft in haar 50-jarige carrière meer dan 50 miljoen albums verkocht, dus je zou denken dat iedereen die Clannad leuk vindt er wel een paar in de kast heeft staan.
Uiteraard is zo’n ‘Anthology’-project bij een afscheidstournee een puur commerciële zet, die het pensioen van de muzikanten definitief veilig moet stellen en er slechts op gericht is de portemonnee van de fan nog lichter te maken dan hij na de aanschaf van het concertticket al is. Het had sympathiek gekund, Clannad heeft tijd genoeg gehad om bijvoorbeeld een laatste volledig nieuw album te maken, maar dat heeft er blijkbaar niet ingezeten.
In Nederland kennen we Clannad eigenlijk van drie hits . ‘Once in a lifetime’ en dat dan nog eigenlijk vooral door de gastzang van Bono, ‘Theme from Harry’s Game’ en ‘Robin (the Hooded man)’. Allemaal muziek van enkele generaties geleden die er, laten we eerlijk zijn, niet meer toe doet. Ze staan er alledrie uiteraard op. Clannad maakte een soort muziek dat in de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw erg populair was. Een soort van gemuteerde Ierse folk, vaak met prachtige Angelische zang neigend naar een soort van new-age-achtige zweverigheid en met vooral enorm veel galm. Clannad kwam voort uit de familie Brennan en een van de andere zussen maakte even later naam met precies hetzelfde muzikale amalgaam onder de naam Enya.
We kunnen gerust zeggen dat de band in de vergetelheid is geraakt. Fans en liefhebbers zullen het er nog wel eens over hebben, maar voor de rest zal hun muziek nu toch vooral nog gebruikt worden bij new age seminars of in donkere massagesalons waar zangeres Moya Brennan de diepe tissue massage dan wel het extra te betalen handmatige HP begeleid vanaf de cd speler, waar verder ook nog the Canto Gregoriano van de Monjes Del Monasterio De Silos inzit. Hemelse muziek.
Deze release is volledig overbodig en voegt helemaal niets toe aan het al bestaande oeuvre van de band. Hou je van Clannad, dan heb je waarschijnlijk hun beste albums: ‘Macalla’, ‘Magical Ring’ en Dulaman’ wel al een jaar of dertig in huis staan. Prachtige albums die gekoesterd moeten worden voor de prachtige muziek die erop staat. Dat concertkaartje voor de afscheidstournee? Zeker doen, om nog een keer jezelf te laten betoveren door het elfen universum dat door Clannad een laatste keer opgeroepen zal worden. Deze Dubbelaar? Lekker laten liggen. (BMG) (4/10)
