In 2003 kondigde Cher een grootse afscheidstournee aan om afscheid te nemen van haar fans wereldwijd en zei ook in interviews destijds de muziek definitief vaarwel te zeggen. Toch kroop het bloed waar het niet gaan kon en ruim 10 jaar later was daar toch een nieuw studio-album genaamd ‘Closer To The Truth’. Het album kwam in de Amerikaanse Billboard 200 op nummer drie binnen. Het jaar daarop volgde de ‘Dressed To Kill’ tour, met alleen al in Noord-Amerika ruim 49 uitverkochte shows, en met een uiteindelijke totaalopbrengst van 54,9 miljoen dollar. In datzelfde jaar maakte Cher bekend dat zij mee zou doen op het beruchte Wu-Tang Clan album ‘Once Upon A Time in Shaolin’ (het album dat slechts 1 exemplaar ter wereld kent en voor miljoenen is verkocht.)

En dan is er nu ‘Dancing Queen’. Een coveralbum vol met bekende ABBA-songs, welke verschijnt via Warner Bros. Records. Al eerder nam Cher de tracks ‘Fernando’ en ‘Super Trooper’ op voor de film ‘Mamma Mia!’, waarin zijzelf tevens een rol speelt. Vooral de track ‘Fernando’ kon rekenen op positieve kritieken van ABBA-lid Björn Ulvaeus, waarop ze besloot een heel eigen ABBA-album te maken.

Het album opent direct met de albumtitel ‘Dancing Queen’. Direct wordt al duidelijk dat de originaliteit van het album in de stem van Cher zelf zit, want wat de sound betreft klinken de songs exact hetzelfde als de originelen. Dit geldt eveneens voor de tracks ‘Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)’, ‘The Name of The Game’, ‘SOS’, ‘Mamma Mia’, ‘Chiquitita’, en ‘The Winner Takes it All’.

Dat er weinig originaliteit zit in de uitvoering wil nog niet zeggen dat het album niet deugt. Integendeel, er zit een uitstekende productie achter zonder te gelikt of te poppy te klinken. En Cher weet je bij de tracks ‘Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)’, en ‘SOS’, uit je stoel te krijgen en enthousiast mee te laten bewegen op de muziek. En bij een track als ‘The Name of The Game’ wordt er een prima akoestische poppy flow aangebracht. Van ‘Chiquitita’ weet Cher met haar zo herkenbare en unieke stemgeluid een mooi en gevoelige op een Spaans akoestische gitaar gespeelde ballade te maken, en van ‘The Winner Takes it All’ weet ze de perfecte Disco-meezinger te maken.

Uiteraard mag ook een eigen versie van ABBA’s grootste Songfestivaldoorbraak ‘Waterloo’ niet ontbreken en natuurlijk staat ‘Fernando’ er ook op. Van ‘Waterloo’ weet Cher er een vrolijk swingende track van te maken en met ‘Fernando’ een mooie popsong. ‘Dancing Queen’ is niets meer dan een geinig project en zo zou je het ook als fan kunnen zien. Geen grote verrassingen, gewoon een leuke aanvulling in je Cher-collectie en niet meer dan dat. (8/10) (Warner Bros. Records)

Deel: