Over 2 weken wordt hij 73 jaar, maar van ophouden is bij Paul McCartney geen sprake. In 6 jaar tijd kwam de ex-Beatle vaker terug naar Nederland voor een concert dan in de 30 jaar daarvoor. Drie jaar na het concert in Ahoy staat hij dit keer met zijn Out There tournee twee avonden achter elkaar in de Ziggo Dome. Zijn eerste concert in de hoofdstad sinds dat hij in 1972 met Wings in het Concertgebouw optrad. Wat waarschijnlijk wel een indruk bij hem heeft achtergelaten, want 3 jaar later gebruikte hij het Concertgebouw op ‘Rockshow’ op het nummer ‘Venus & Mars’. Maar dat nummer bleef vanavond achterwegen, al zette hij wel een rockshow neer.
Rond 20:30 uur doofde het zaallicht en kwam hij met zijn band het podium opgelopen. Het eerste nummer was er gelijk één die hij nooit eerder in Nederland had gespeeld; de Beatlesong ‘Eight Days A Week’. Om vervolgens gelijk een sprong in de tijd te maken met het recente ‘Save Us’. Opvallend genoeg volgden er nog 3 nummers die hij pas sinds kort live speelt: ‘Another Girl’, de Wings hit ‘Listen What The Man Said’, en het experimentele ‘Temporary Secretary’. Paul McCartney blijkt goed bij stem te zijn, en opnieuw een woordje Nederlands te hebben geleerd. ‘Hallo Mokum’ zijn z’n eerste woorden tegen het publiek.
Paul McCartney vergeet John Lennon niet
In zijn stem is wel te horen dat hij ouder aan het worden is, maar er is slechts één moment waarbij dat zondagavond ook echt parten speelde: ‘Maybe I’m Amazed’. Voor de rest was hij met zijn band op dreef, en ook niet vies van nieuwe technieken. Nieuw bij deze tournee is onder anderen een gedeelte van het podium dat omhoog ging tijdens ‘Blackbird’ en het John Lennon eerbetoon ‘Here Today’. Wanneer het publiek ‘Give Peace A Chance’ begint te zingen speelt Paul McCartney daarop in door het op gitaar te begeleiden.
Moeiteloos combineert Paul McCartney klassiekers als ‘We Can Work It Out’, ‘Another Day’ en ‘And I Love Her’ met recenter werk als ‘New’, ‘Queenie Eye’ en het voor de videogame Destiny gemaakte ‘Hope For The Future’. En twee niet eerder live gespeelde songs van het legendarische album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band: ‘Lovely Rita’ en ‘Benefit of Mr. Kite’.
Er volgen traditiegetrouw 2 toegiften van twee sets. Waarbij Paul McCartney met band tijdens ‘Hi Hi Hi’, ‘Helter Skelter’ en de Abbey Road medley ‘Golden Slumbers / Carry That Weight / The End’ nog even alle energie geeft. Ondertussen zijn er vier gelukkigen die even door Macca op het podium worden gehaald, inclusief een huwelijksaanzoek door het laatst stel.
Natuurlijk kwamen vaste nummers tijdens zijn concerten als ‘Let It Be’, ‘Live And Let Die’, ‘Band on the Run’ en ‘Hey Jude’ ook weer voorbij. Maar door dat hij nu ook minder bekend werk tussendoor speelt, bediende Paul McCartney zowel de die-hard fans als het publiek dat voor de hits komt. Hierdoor komt een concert van zijn huidige ‘Out There’ tour niet over als een concert op de automatische piloot, maar als een goed verzorgde show van iemand van bijna 73 jaar. Maar wie gelooft dat nog na het zien van dit drie uur durende energieke concert?