De dames van Katzenjammer hebben het na hun fantastische cd ‘Le Pop’ (2008) vooral heel druk gehad met optreden. De Katzenjammerdames met hun kittige vintage jurkjes zijn gek op instrumenten, van ukelele tot balalaika, en natuurlijk hun geliefde accordeon. Het fantastische nummer ‘A bar in Amsterdam’ kan mij in vrijwel elke sombere bui ontzettend opvrolijken, vooral het bizarre galopperende paardengeluid op de achtergrond. Le Pop had ontzettend veel pit en dat maakt een mens benieuwd naar het vervolg.

In 2011 kwamen de dames met ‘A kiss before you go’, geen slechte plaat maar een beetje meer van hetzelfde, alleen met iets minder pit. Vorige week kwam de nieuwe CD ‘Rockland’ uit, en mijn hoop is gevestigd op meer pit. En ik moet zeggen, de dames stellen niet teleur. Het countrygehalte lijkt iets te zijn opgeschroefd, en af en toe betrap je de zangeres zelfs op een licht accent in haar uitspraak. De hoeveelheid ‘gekke geluidjes’ is aanzienlijk gedaald ten opzichte van ‘Le Pop’, maar dat was eigenlijk bij de tweede CD ook al het geval. De dames lijken volwassen te zijn geworden, met wat meer balans in de instrumenten en meer aandacht voor zang. De twee/meerstemmige zangstukken zijn ook meer op elkaar afgestemd, wat ik eigenlijk wel jammer vind.

Veel nummers zijn leuk om te luisteren, maar geven me een beetje het gevoel dat ik naar een Amerikaanse tienerfilm zit te kijken. Een buitenbeentje tussen het geheel is het nummer ‘Oh my god’, dat met de rapachtige zang en vele pauzes een beetje doet denken aan The Streets. Een interessant experiment, maar ik vind het niet erg dat dat maar bij één nummer is gebleven. En dan komen de nummers ‘My own tune’ en ‘Shine like neon rays’. Daar is dan eindelijk de vrolijkheid met toch nog een beetje gekke geluidjes en meerstemmigheid die er uit springt. Je merkt ook meteen dat de dames zich bij die nummers veel meer op hun gemak voelen, want de zang is veel interessanter en de emotie komt veel beter over. En in ‘My own tune’ wordt (vermoed ik, mijn Noors is zeer matig) zelfs nog een stukje Noors gezongen.

De dames hebben zich goed ontwikkeld en zijn hun interesse in bijzondere instrumenten niet verloren. Het is leuk om te horen dat ze echt nieuwe dingen uitproberen en met ‘Rockland’ een vrolijke CD hebben gemaakt die zich zeker niet alleen beperkt tot rockmuziek. Ik krijg spontaan zin om een kittig vintage jurkje aan te trekken en als een idioot door de kamer te gaan dansen. Alhoewel gek dansen voor mij toch nog steeds het beste gaat met ‘A bar in Amsterdam’… (7,5/10) (V2 Records)

Deel: