Zaterdagavond 3 mei stond Racoon in een uitverkocht Martiniplaza in Groningen. De band viert dit jaar zijn 25-jarig bestaan en doet dat met een tour rond hun nieuwste album ‘What It Is’. Vanaf het moment dat het publiek binnenstroomde, hing er een gevoel van verwachting in de lucht. Dit zou geen gewone avond worden: Racoon kwam niet alleen om hun geschiedenis te vieren, maar ook om te laten horen dat ze na al die jaren nog steeds vernieuwen.
Sinds hun debuutalbum ‘Till Monkeys Fly’ uit 2000 is Racoon niet meer weg te denken uit de Nederlandse popscene. Wie herinnert zich niet het weemoedige ‘Feel Like Flying’, dat hen definitief op de kaart zette? In de loop der jaren scoorde de band talloze hits, van het breekbare ‘Love You More’ tot het meeslepende ‘No Mercy’ en het Nederlandstalige succes ‘Oceaan’.
De show begon direct krachtig met ‘What in the World’, waarmee Bart van de Weide en zijn mannen de toon zetten. Daarna volgde ‘It Is What It Is’, de titeltrack van het nieuwe album. Het publiek voelde meteen dat de band niet simpelweg op nostalgie speelde; hier stond een groep muzikanten die met passie hun nieuwe werk omarmde. ‘Nickle for Goodby’ klonk al als een klassieker in wording en bracht de zaal in beweging, terwijl ‘Bring Me My Horse’ en ‘Echte vent’ een intiemere sfeer creëerden, waarin Barts karakteristieke stem de hoofdrol speelde.
Tussendoor sprak Bart het publiek toe, soms luchtig, soms met emotionele diepgang. “We hebben deze nummers niet alleen voor onszelf geschreven, maar ook voor jullie,” zei hij voor hij ‘De held’ inzette, waarmee hij de zaal even volledig stil kreeg. Daarna volgden oude publiekslievelingen als ‘Freedom’ en ‘Daffodils’, waarin gastmuzikanten met blazers de songs een frisse, rijke laag gaven.
Bij ‘Love You More’ ging er een collectieve zucht van herkenning door de zaal, en toen ‘Tijd verliezen’ en ‘You or Me’ voorbij kwamen, voelde je de verbondenheid: hier stonden niet zomaar artiesten, maar vrienden die al jaren samen muziek maken en hun verhaal met het publiek delen. Natuurlijk ontbrak ook ‘Het is al laat’ niet, net als het meezingbare ‘Oceaan’, dat in Martiniplaza groots en meeslepend klonk.
De energie bouwde zich weer op met ‘Hee joh Jip’ en het altijd sprankelende ‘Feel Like Flying’, voordat het publiek losging bij ‘No Mercy’ en ‘Meer meneer’. Bart nam even de tijd om het publiek zanginstructies te geven voor ‘Stay Around’, een moment dat niet alleen zorgde voor een bijzonder samenspel, maar ook voor lachende gezichten in de zaal.
De visuals op de achtergrondschermen, gecombineerd met slimme belichting, zorgden de hele avond voor een betoverende sfeer. En toen bij het slotnummer ‘Liverpool Rain’ de hele zaal meeschoof op de muziek, voelde het alsof de jaren waren weggevallen en er alleen nog dat ene moment bestond.
Racoon bewees in Groningen dat 25 jaar muziek maken niet betekent dat je op je lauweren rust. Integendeel: de band klinkt vernieuwend, sprankelend en eerlijk. Bart vatte het zelf treffend samen: “It is what it is.” Maar dat was niet zomaar een nuchtere conclusie – het was een eerlijke, warme bevestiging dat Racoon nog lang niet klaar is en dat hun muziek voor velen nog altijd een diepe snaar raakt.
Foto’s (c) Roelie de Boer
