De eerste dag van het Brosella Festival in Brussel was een waar genot, en gelukkig werkte het weer goed mee. De voorspelde regen bleef uit, en af en toe brak het zonnetje lekker door. Hoewel er af en toe een beetje wind stond, mocht dat de pret absoluut niet drukken.
Zoals we van Brosella gewend zijn, is het festival naast een plek voor uitstekende muziek vooral ook een locatie met een bijzonder convivale, of zoals de Nederlanders zouden zeggen, een ‘gezellige’ en liefdevolle sfeer. Dat gevoel begint al bij de glimlach waarmee je bij de ingang ontvangen wordt en dat gevoel blijft vervolgens gedurende het hele bezoek aanwezig. Brosella is niet van de commercie; Brosella is nog van de mensen. Het is heerlijk om te zien hoe de foodtrucks hun plek hebben gevonden onder de lommerrijke bomen, waar je heerlijk kunt zitten. Van Afrikaanse en Libanese gerechten tot de vertrouwde frieten voor diegenen die nog onvoldoende vertrouwen in hun smaakpapillen hebben voor een culinair experiment – het is er allemaal. En alles wordt geserveerd met een glimlach en een paar vriendelijke woorden.
De koffie op Brosella verdient een extra pluim. Dat is gewoon een topkoffietje. Langzaam laat je je als bezoeker door de sfeer absorberen. Kinderen spelen voetbal of tikkertje, mensen hebben hun hond mee op het festivalterrein. De sfeer is chill. Mensen lachen; dit is een heel fijne plek om te mogen zijn. Een oase in de grootstedelijke drukte onder de oplettende aanwezigheid van het Atomium. Op je gemakje kun je op en neer wandelen tussen het podium en het amfitheater, zonder haast, want er is plek genoeg. Festival directeur Bert Schreurs zie je overal op het terrein een praatje maken met mensen. Zonder headset en druk gedoe. De man in de nucleus van de organisatie laat in zijn hele zijn zien wat Brosella is. Ook hij geniet, en heeft tijd voor iedereen.
En dan die muziek… Ook dit jaar was er weer voor elk wat wils, en het was genieten geblazen. De line-up bood een rijke variëteit aan stijlen, en elke act wist het publiek te boeien en te betoveren. Het is duidelijk dat Brosella opnieuw een perfecte balans heeft gevonden tussen muzikale kwaliteit en een warme, uitnodigende sfeer.
Kara Jackson
Tijdens het Brosella Festival wist Kara Jackson met haar honingzoete stem, die soms verrassend scherp uit de hoek kan komen, het grote Gem-podium in haar eentje te overheersen. Haar unieke mix van emotionele folk en poëtische alt-country creëerde een intieme sfeer die het publiek aan zich wist te binden alsof het een kleine club was Met haar prachtige donkerbruine stem, enkel begeleid door haar gitaar, bouwde Kara een brug naar het Brusselse publiek, dat zichtbaar genoot. Kara speelde veel materiaal van haar debuutalbum ‘Why Does the Earth Give Us People to Love’, een album dat tijdens de pandemie werd geschreven en sindsdien op de radar van vele liefhebbers is verschenen. Ze bracht nummers zoals ‘Therapy’, ‘Pawnshop’, maar ook het hilarische ‘Dickhead Blues’ met een onderkoelde humor en veel muzikale finesse, waardoor de luisteraars de diepere lagen van haar teksten en melodieën konden waarderen.
De brute eerlijkheid van Nina Simone en de complexe eloquentie van Fiona Apple en Joanna Newsom waren duidelijk hoorbaar in haar muziek. Jackson’s virtuositeit maakte traditionele songstructuren overbodig, waarbij haar stem de hoofdrol speelde in elk nummer, variërend van zuivere hoge noten tot meeslepende diepe tonen.
Kara Jackson liet zien waarom ze een naam is om te blijven volgen. Haar optreden op het Brosella Festival was meer dan zomaar een concert. Jackson hield ons een spiegel voor ,een reflectie van brute eerlijkheid waarmee je het leven zonder angst tegemoet kan treden, Een artieste om te blijven volgen.
Âo
Het Brosella Festival werd opgeschud door het opwindende viertal Âo, dat een perfecte en indrukwekkende show neerzette in het amfitheater. Dit jonge en veelbelovende Belgische ensemble, bestaande uit zeer bedreven en creatieve topmuzikanten, bracht een unieke mix van saudade, indie en subtiele elektronica, aangevuld met de fenomenale stem van frontvrouw Brenda Corijn.
Corijn, die haar zanglijnen inspireert op haar Mozambikaans-Portugese roots, zong zowel in het Portugees als Engels. Haar betoverende stem smolt prachtig samen met Siebe Chau’s zuiderse gitaar, de ambient klanken en productie van Jolan Decaestecker, en de eclectische percussie van Bert Peyffers. Het resultaat was een bedwelmende en innovatieve sound die de toeschouwers meesleepte in een muzikale trance. Het duurde dan ook niet lang voordat de dansers in het publiek de overhand namen. De magie van hun single ‘Mulher’, die eind 2022 verscheen en veel airplay kreeg, zelfs op het invloedrijke KEXP, werd moeiteloos overgebracht naar het podium. En hun nieuwste single ‘More’ werd in Brussel betoverend mooi gespeeld, wat duidelijk maakte waarom deze band een grote toekomst voor zich heeft.
Na een perfect optreden eerder dit jaar op het Little Waves Festival in Genk, overtroffen ze zichzelf wederom op Brosella. Hun optreden was niet zomaar een goede show met briljante muzikanten en een geweldige stem, maar een adembenemende, unieke en opwindende ervaring die iedereen in het publiek wist te betoveren. Hun optreden op Brosella bevestigde wat velen al vermoeden: Âo is een band om in de gaten te houden, een veelbelovende toevoeging aan de Belgische muziekscene die nog vele harten zal veroveren. Oh, en voor wie zich afvraagt wat Âo [ɐ͂w̃] betekent: afhankelijk van de uitspraak kan het iets moois, iets treurigs of iets pijnlijks betekenen, verwondering uitdrukken, of gewoon totale onzin zijn. Maar wees gerust, die laatste betekenis is zeker niet van toepassing op de carrière van Âo.
Lisa O’Neill
Terwijl de zon langzaam aan kracht verloor en een frisse wind over de festivalweide in het Ossegempark blies, stapte Lisa O’Neill het Gem-podium op tijdens het Brosella Festival. Met haar uniek stemgeluid en indringende teksten wist ze het publiek meteen te vangen in haar rauwe, authentieke folk, die je even meenam naar een Ierse pub op een zaterdagavond.
O’Neill, geboren en getogen in County Cavan, Ierland, bracht een krachtige en emotionele performance die de diepgewortelde muzikale tradities van haar thuisland weerspiegelde. Haar krachtige stem, die uit duizenden herkenbaar is, is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar past perfect bij de muziek die ze speelt. Ze combineerde invloeden uit de Ierse folk, americana en blues in een stijl die zowel traditioneel als eigentijds aanvoelt. Met nummers uit haar laatste album zoals ‘All of this is Chance’, bracht O’Neill een set die doordrong tot de ziel van de toeschouwers. Haar oprechte en meeslepende muziek, doorspekt met eerlijke reflecties op het leven, liet een blijvende indruk achter op iedereen die haar hoorde. Een lied als ‘Blackbird’ werd met zoveel diepgang en emotie gebracht dat het publiek niet anders kon dan stilletjes meegevoerd worden in haar wereld.
Haar rauwe, eerlijke benadering van muziek, gecombineerd met een krachtige stem en authentieke stijl, bewees dat ze thuishoort op festivals als Brosella. Lisa O’Neill bewees opnieuw waarom ze met recht en rede een van de meest boeiende singer-songwriters van haar tijd is.
Omou Sangare
Oumou Sangaré, een levende legende van de Afrikaanse muziek, sloot de eerste dag van het Brosella Festival af met een sensationeel optreden dat het publiek volledig betoverde. Vanaf het moment dat ze het podium betrad, wist Sangaré iedereen te grijpen met haar krachtige aanwezigheid en geweldige muziek. Ze begon haar set nog redelijk rustig, maar al vanaf het tweede nummer was het duidelijk dat ze het festival plat wilde spelen. Met iconische nummers als ‘Timbuktu’ en ‘Wassoulou’ bracht Sangaré de magie van West-Afrika naar het Ossegempark. Haar muziek, een krachtige mix van traditionele West-Afrikaanse ritmes en moderne blues, was doordrenkt met diepe emotie ware liefde voor de muziek.
De meer dan uitstekende begeleidingsband, met snarenwonder Abou Diara op de n’goni en de kora, nam het publiek mee op een onvergetelijke reis naar de muzikale roots van West-Afrika. De organisatie van Brosella schoot hiermee wederom midden in de roos. Hoewel de buitentemperatuur tijdens haar set daalde, merkte het festivalpubliek daar niets van. De ster van de avond, Oumou Sangaré, straalde helderder dan de verlichte bollen van het Atomium boven het festivalterrein.
Sangaré’s onophoudelijke energie en meeslepende performance brachten het publiek in extase. Haar krachtige stem en diepgaande teksten, die haar levenservaringen van honger, armoede en uiteindelijk roem weerspiegelen, raakten iedereen in het hart. “De muziek zit in mij,” verklaarde Oumou. “Zonder muziek ben ik niets, en niets kan het van mij afnemen!” De afsluiting van de eerste festivaldag was meer dan waardig. Oumou Sangaré en haar band zetten een vlekkeloze show neer en wisten de temperatuur tot grote hoogten te stuwen. Haar optreden bevestigde opnieuw haar status als een van de meest invloedrijke artiesten van onze tijd. Het publiek gaf zich volledig over aan de magie op het podium, waardoor deze eerste dag van het Brosella Festival een onvergetelijke ervaring werd.
De eerste dag van het Brosella Festival was een groot succes. Een plek waar je je meteen thuis voelt en waar je de drukte van de stad even kunt vergeten. We kijken al uit naar de rest van het weekend!
Foto Oumou Sangare : Shamrock Raver
Overige foto’s : Jan Vranken