Kort voor aanvangstijd stroomde afgelopen donderdagavond Teatro Munganga in de Amsterdamse Schinkelhavenstraat vol met een internationaal samengestelde publieksgroep. Van vaste bezoekers tot Amerikaanse toeristen, iedereen was gekomen om in de voormalige paardentramremise het concert te aanschouwen van zangeres en gitaarvirtuoos Susana Raya, bijgestaan door meesterbassist Jeroen Vierdag en de voortreffelijk spelende trompettiste Ellister van der Molen. Het werd een avond vol prachtige muziek en vooral ook van de glimlach op ieders gezicht.

Raya groeide op in de Spaanse stad Cordoba en studeerde daar klassieke gitaar aan het conservatorium. Vanaf haar dertiende jaar had zij ook al een grote passie voor zingen. Op haar opleiding ging zij zich steeds meer richten op het schrijven van teksten en kreeg ook steeds meer interesse in jazz en geïmproviseerde muziek. Ze volgde onder andere masterclasses bij Deborah Brown en Maria João. Uiteindelijk belandde Raya in Amsterdam. Geïnspireerd door de Nederlandse jazzgitaristen Jesse van Ruller en Maarten van Grinten studeerde zij daar aan het conservatorium.

“Mijn muziek is het resultaat van inspiratie door artiesten die mij diep raken”, zegt Raya over haar eigen composities. “Mijn grootste liefde gaat uit naar Chet Baker, Pat Metheny, Elis Regina, Antonio Vega, Eva Cassidy”.

Volle aandacht

Vanavond opende Raya het concert met haar interpretatie van ‘Drume Negrita’ van de Cubaanse componist Ernesto Grenet en kreeg gelijk hiermee de volle aandacht van het publiek. Vervolgens zong zij eigen composities van haar album ‘Wind Rose’. Onder andere ‘Camino a casa’ en ‘Ave de paso’ kwamen voorbij. Haar liefde voor Chet Baker kwam voorbij in een heerlijke uitvoering van ‘But not for me’ waarin ook Ellister van der Molen mocht excelleren op trompet. Ook jazzy folkrock uitvoeringen van ‘Wild horses’ (Rolling Stones) en ‘I can’t find my way home’ (Steve Windwood) werden niet geschuwd deze avond. Het concert eindigde in de toegift uiteindelijk met een heuse samba: ‘So danco samba’.

Vrolijke sfeer

Het waren ook de leuke verhalen die Susana Raya tussendoor vertelde. De grappige interactie met haar mede muzikanten, maakte de avond ook op een aangename manier bijna stand-upcomedy wat een goede uitwerking had op de vrolijke sfeer die er de hele avond in het theater heerste. Vierdag en Van der Molen fungeerden in dit geval als goede aangevers. Alle lof gaat uit naar deze twee muzikanten. Concerten in kleine zaaltjes blijven een fantastische beleving. Laten we dit blijven koesteren en steunen!

Foto’s (c) Eddy Ellert

Deel: