Inmiddels draait de Britse band Elbow al zo’n 27 jaar mee. Waarvan 23 jaar geleden hun eerste album ‘Asleep In The Back’ verscheen, en het is inmiddels alweer 16 jaar geleden dat de grote doorbraak naar het grote publiek kwam met het album ‘The Seldom Seen Kid’. Maar dat Elbow nog altijd een band is die verrassend uit de hoek kan komen, bewijzen ze met hun nieuwe album ‘Audio Vertigo’.
Want na het sobere album ‘Flying Dream 1’ is ‘Audio Vertigo’ opeens vrij experimenteel en soms ook bombastisch. Het is dat de zo herkenbare stem van zanger Guy Garvey uit duizenden is te herkennen, maar het funky ‘Lover’s Leap’ en het elektronische ‘Balu’ (beiden als singles voorafgaand aan het album uitgebracht) lijken op niks dat Elbow hiervoor heeft gemaakt. Terwijl de derde single ‘Good Blood Mexico City’ een opvallend hitgevoelige en luchtige rocktrack is.
Toch zijn er ook in deze nieuwe verkenningstocht van muzikale invloeden zijn er vertrouwde elementen. In openingstrack ‘Things I’ve Been Telling Myself For Years’ is de duisternis van twee albums geleden (het door de Brexit beïnvloede ‘Giants Of All Sizes’) terug. Iets wat ook zijn weerslag vindt in ‘Her To The Earth’, waarin Garvey zingt: ‘We live in a troubling age’. Ook het sobere ‘Very Heaven’ is vertrouwd Elbow. Maar zonder in saaiheid te vertrouwen klinkt bijvoorbeeld het ritmegestuwde ‘The Picture’ nogal trippy á la Radiohead. Of het door de gitaarriff stuwende, maar toch kleingehouden ‘Knife Fight’ (over een incident waarvan Garvey getuige was in een bar in Instanbul). Afsluiter ‘From The River’ combineert dan weer de vertrouwd soberheid van Elbow met groovy elektronica.
Met hun tiende album weet Elbow 23 jaar na hun debuutalbum nog altijd te verrassen zonder dat het ten kosten gaat van de kwaliteit. Met ‘Audio Vertigo’ bewijzen ze dat er nog lang geen sleet is ontstaan na 23 jaar, maar nog altijd weet aan te sluiten bij de tijdgeest zonder te geforceerd mee te liften op huidige trends. (9,0/10)(Polydor)
