Zondagavond bezocht Ugly Kid Joe’s ‘Rad Wings of Destiny’ tour het zuiden van ons land. Poppodium Volt was het decor voor de Amerikaanse rockers. Ugly Kid Joe, de Amerikaanse heavy metal en hardrock band, oorspronkelijk afkomstig uit Isla Vista, Californië, staat bekend om hun energieke mix van hardrock, heavy metal en alternatieve rock. Hun doorbraak kwam in de vroege jaren 90 met hits zoals ‘Everything About You’ en een cover van ‘Cats in the Cradle’. Ugly Kid Joe heeft verschillende albums uitgebracht en tourde over de hele wereld voordat ze in 1997 uit elkaar gingen. In 2022 maakten ze hun comeback met het album ‘Rad Wings of Destiny’.
Ugly Kid Joe wordt vaak geassocieerd met de genres hard rock, heavy metal en alternatieve rock. Hun muziek combineert stevige gitaarriffs, krachtige drums en melodische zang. En natuurlijk staan ze bekend om hun energieke en catchy nummers met een vleugje humor en sarcasme.
Voor deze show werd de band vergezeld door het Engelse rock duo The Virginmarys uit Macclesfield, Engeland. The roots van de muziek van de Virginmarys ligt in punk en grunge. Hun debuutalbum ‘King of Conflict’ verscheen in 2013. Hoewel de band oorspronkelijk een trio was, zijn ze nu nog met 2; Ally Dickaty (zang, gitaar) en Danny Dolan (drum). Even voor 20.30 betrad het duo het podium, waarbij Danny het publiek gelijk al voor zich wist te winnen door gehuld in een Nederlands elftal shirtje achter zijn drumstel plaats te nemen.
Hoewel ze maar met twee waren, spatte de energie er af. De inmiddels al goed gevulde grote zaal van Volt reageerde enthousiast op het duo. Een goeie opwarmer voor de hoofdact.
Om 21.30 was het de beurt aan de main-act. Met een grote backdrop met het kenmerkend middelvinger opstekende groene mannetje, die op de album cover van het eerste album ‘America’s Least Wanted’ nog figureert als vrijheidsbeeld.
De band bestond uit zanger Whitfield Crane, gitarist Klaus Eichstadt, gitarist Dave Fortman, bassist Cordell Crockett, en drummer Mark Davis. Na opkomst was er nog voordat de eerste woorden werden gezongen en gelijk een goede interactie tussen Crane en het publiek. De zaal werd door hem gelijk in 3 delen verdeeld en werd beoordeeld op wie het hardst kon meejuichen. Dit tafereel herhaalde zich meermaals gedurende de show.
Geopend werd met ‘That Ain’t Livin’ – Ugly Kid Joe’, wat ook het eerste nummer is van het laatste album. De band speelde op safe door de verwachte nummers uit hun repertoire te doen, terwijl ze slechts drie nummers van hun laatste album speelden.
Crane zat duidelijk goed in zijn vel, de eerdergenoemde interactie met het publiek bleef gedurende de hele show. Met name het meedansen van de bar medewerkers kon hem erg goed bevallen. “Ik vind barkeepers altijd al leuk, want ze schenken alcohol, maar hier dansen ze zelfs mee.” De Nederlandse taal bleek wel nog een issue voor zowel Crane als Eichstadt, “Hoe gaat het?” wat verbasterd tot “Ggoee gggaaa ggget”, wat tot een lachsalvo van het publiek leidde.
Voor aanvang van ‘Cats In The Cradle’ ging Crane het gesprek aan met de jongste bezoeker, een 10 jarig joch, wat meer interesse had voor een spel op zijn smartphone dan voor de band. Door een democratische beslissing van het publiek werd unaniem gekozen voor ‘enjoy some hard rock’ in plaats van het spelen van een spel.
De hoogtepunten waren zoals verwacht ‘Neighbor’, ‘Cats In The Cradle’ en het afsluitende nummer ‘Everything About You’ dat de grootste bijval kreeg. De band stelde niet teleur. Het liet zien nog steeds prima te kunnen meedraaien en een prima show te kunnen neerzetten. Het ruim toegestroomde publiek, zeker voor een zondagavond, ging met een tevreden gevoel naar huis.
Foto’s (c) Daniël Frissen
