Al ruim 34 jaar is de Ierse Glen Hansard muzikaal actief. Eerst als frontman van de band The Frames, in 2006 als duo The Well Season met zijn toenmalige vriendin Markéta Irglová (waarmee hij ook in de film ‘Once’ speelde in hetzelfde jaar), en sindsdien solo als singer-songwriter. Hij heeft door de jaren heen een publiek en een naam als live-artiest opgebouwd. Eerdere concerten die de ondergetekende van Hansard zag behoren tot de beste concerten ooit geweest. Dan is een concert in Carré ook geen no brainer om naartoe te gaan. Want Hansard kan in ons land inmiddels twee keer Carré uitverkopen. Groter zou het ook niet moeten worden, want Glen Hansard maakt vooral indruk in intieme zalen. Zo bewees hij vanavond op de eerste van de twee uitverkochte concerten in het legendarische theater in Amsterdam.
Voordat Glen Hansard het podium zou betreden, was er een kort voorprogramma van de Deense singer-songwriter Tina Dico met begeleiding van haar echtgenoot Helgi Jónsson. Ze hadden beter samen aangekondigd kunnen worden, want het was een optreden in duetvorm. Zelfs de Paul Simon cover ‘Kathy’s Song’, dat een suggestie was van Helgi, omdat hij terug keek naar welke grote namen in het verleden in Carré hadden gestaan. Simon had er in 1975 opgetreden, en dat greep Helgi aan om als eerbetoon aan zijn vader een Paul Simon cover te spelen. In februari zullen ze optreden in De Duif. Misschien komen ze daar nog net iets beter tot hun recht dan in Carré, waar dat vanavond net niet lukte, horende aan het geroezemoes tussen de nummers door.
Glen Hansard zelf begon met zijn band met opvallend stevig materiaal. Zijn onlangs verschenen album ‘All That Was East Is West To Me Now’ is ook opvallend meer een rockplaat dan zijn vorige soloalbums. Iets wat je niet direct zou verwachten in een theater als Carré. Pas vanaf het vijfde nummer ‘Time Will Be The Healer’ uit 2018 kwam het vertrouwde folkgeluid van Hansard weer naar voren. Het zorgde voor herkenning in de zaal. Zo liep ‘My Little Ruin’ (dat hij opdroeg aan een vrouw die haar liefde luid betoog aan hem in de zaal) geruisloos over in een schitterende versie van ‘When Your Mind’s Made Up’.
Maar waar bij vorige concerten de sobere nummers niet onder deden voor het ruigere materiaal, daar viel het nu wel een beetje erg stil. Iets wat Hansard zelf ook opmerkte toen iemand in de zaal het verzoek naar hem riep om volgende keer weer in Paradiso op te treden. Waarbij Glen toegaf dat het een beetje te stil vanuit de zaal werd. Maar aan de andere kant grapte hij dat hij in een theater als Carré zeker wist dat er niet door de nummers heen zou worden gesproken. Een kleine sneer richting de alom bekende Dutch disease.
Het publiek werd weer wakker geschud bij een nummer van zijn oude band The Frames: ‘Revelate’. Ook solo songs ‘Her Mercy’ en ‘Wedding Ring’ kregen bijval. Waarbij in het laatste nummer Helgi Jónsson weer zijn opwachting maakte als tweede zanger.
Een concert van Glen Hansard stelt nooit teleur. Zo ook niet vanavond. Maar wie bij eerdere concerten van hem in Paradiso of Tivolivredenburg is geweest, moest concluderen dat het vanavond in Carré ontbrak aan de magie die eerdere concerten wel hadden. Waarbij Hansard met zijn interactie jou als bezoeker het gevoel weet te geven alsof je met hem in de kroeg staat. Dat ontbrak vanavond in Carré. Muzikaal was er echter niks op af te dingen. Maar die ene persoon uit de zaal had wel een punt. Volgende keer maar weer Paradiso of de Ronda zaal in Utrecht?
