MADOUX heeft haar tweede EP uitgebracht, ‘Anywhere’. Drie jaar na ‘Leave Me Blind’ is de sound nog steeds herkenbaar. Maar toch ook net weer anders. Volgens zangeres Lotte Slangen is ‘Anywhere’ een hele mooie zoektocht geweest, “om heel dicht bij mezelf te blijven.” En naar die zoektocht gaan we vandaag met haar op zoek…
Daarvoor zitten we een voormalige kerk, die smaakvol is omgebouwd tot een gezellige eetgelegenheid: de Foodchurch in Maastricht. Het is nog twee dagen voor de release van de EP en ook de releaseshow moet dan nog komen. De plannen hiervoor zijn tekenend voor de persoon en muzikant Lotte. ”De releaseshow is met dansers van dansschool ‘The Movement’ in Roermond, moderne dans, hiphop en breakdance. Ik wilde een uitdaging voor mezelf, een draai geven aan de nummers. De dansers hebben het gevoel van de songs heel mooi vertaald naar hun kunst, de dans. Het gaf mij een gevoel dat het iets groters werd. Groter dan alleen het gevoel van mij of van de band. Een universele betekenis bijna. Dat vind ik wel ontroerend.” Lotte vertelt spontaan en met veel passie. “Ik vind het ook superleuk om samen te werken andere creatievelingen. Dat geeft mij energie. En je verlegt je grenzen.” Een mooie brug naar haar eigen muziek, waarin zij ook steeds grenzen heeft verlegd. ”Als je ouder wordt, dan wordt ook steeds duidelijker wat er écht bij je past. Het is ook makkelijker om keuzes te maken, om los te laten wat van buiten komt. Gewoon kijken: “wat wil ík maken, waar sta ík voor?“ En met een stralend gezicht: “Ik weet dat ik daar steeds dichter bij in de buurt kom. Ik maakte eerst best wel elektronische muziek met een duistere en mysterieuze sfeer. Maar merkte dat dat eigenlijk steeds verder van me af kwam te liggen. Ik was meer op zoek naar een bandsound, terug naar de echte instrumenten. Ik wilde eigenlijk een beetje terug gaan in de tijd. Met deze EP ‘Anywhere’ heb ik het gevoel dat het klopt. Ik ben nog steeds MADOUX als frontvrouw, maar ik vind het ook superbelangrijk dat je een groep hebt waar je je veilig bij voelt en waarmee je alles samen doet en beleeft.”
Met die groep ging ze aan de slag voor de EP. Ze zonderden zich af in de Franse Ardennen, in Berlijn en in het Duitse Odenwald. “The middle of nowhere”, zoals ze het zelf noemt. “Ik had wel al een aantal opzetjes bij me. Maar wilde kijken wat er zou ontstaan als je vanuit niets begint. Het is echt een organisch proces geweest, waarbij iedereen iets heeft kunnen inbrengen.“ “Met jouw ‘MADOUX-stempel’ als goedkeuring?” Ze lijkt te twijfelen. ”Ja, toch wel een beetje. Ik heb wel heel erg een beeld van hoe iets zou moeten klinken. Maar ik durf de band ook meer ruimte te geven.”
Met 8 à 10 songs in de preproductie werd Gent de volgende tussenstop. In zijn Robot Studio’s liet producer Pieterjan Coppejans zijn kundigheid over de nummers gaan. “Met hem samen hebben we ook de uiteindelijke nummers gekozen. Door zijn werk voor Eefje de Visser en Silvie Kreusch had ik gewoon heel veel vertrouwen in hem. Hij heeft ons ook heel goed begeleid van de meer elektronische sound naar de bandsound.”
Maar stop! Voordat we verder gaan met de EP… MADOUX… die stond toch op Pinkpop 2023? En ze zou toch klaar moeten zijn voor groot commercieel succes? En meteen een album moeten uitbrengen om dat uit te buiten???? Maar gelukkig is het echte verhaal heel anders… Ja, Pinkpop, dat klopt nog wel: “Pinkpop is zo’n enorm ding dat je mag doen. Het is het festival waar ik mee ben opgegroeid. Maar ik heb geprobeerd om mezelf niet gek te maken… Het is maar drie kwartier dat je daar staat. We spraken af dat we neerzetten wat we kunnen en dat we gewoon gaan genieten. En dat is gelukt.” “En wat heeft Pinkpop je gebracht?” Lotte geeft een heel persoonlijk antwoord: “Het heeft mij heel erg geholpen om daar iets nuchterder in te staan. Je wilt het hoogst haalbare halen, maar dat kan alleen als je zo dicht mogelijk bij jezelf blijft.” Dus geen antwoord over commercieel succes of schrijven naar de smaak van het grote publiek. “Ik kan mijn muziek niet aanpassen aan wat mensen willen horen. Het zou voor mij een soort blokkade opleveren. Het komt nu juist uit mijn innerlijke wereld en ik blijf heel dicht bij mezelf.” “Dus geen druk van buitenaf van management, producer?” Lotte lacht meteen: “Als er al iemand druk op mij legt, dan ben ik het zelf. Ik ben een perfectionist en wil het zo goed en mooi mogelijk. Maar bij die EP voel ik de druk niet zo, moet ik zeggen.” Een EP, maar dus nog geen debuutalbum… “We hebben het zeker overwogen. Maar is dit nu het moment, vroeg ik mij af. Ook omdat songs schrijven voor mij, als perfectionist, een heel intens proces is. Voor mij is een EP nu meer behapbaar. Ik ben heel trots op het resultaat en voel dat het steeds meer klopt bij wie ik ben en bij wie wij zijn als band. Maar het is wel echt een droom om een debuutalbum te maken. Maar daar wil ik de tijd voor nemen.”
Nu dus nog even een EP, ‘Anywhere’. De titel van een song, maar ook, bewust, van de hele EP. “Het staat voor de zoektocht waar we het net over hadden. Wat nú bij me past: alle plekken zoeken en kijken wie je bent als persoon en als artiest. En hoe het dan klinkt. De teksten zijn persoonlijker dan bij de eerste EP. Zo gaat het nummer ‘Anywhere’ er over dat je je soms een buitenbeentje voelt. Dat de wereld in zo’n tempo doordraait, dat het lijkt alsof ik de enige ben die daar niet meer in mee kan.”
Op de EP staan naast de single ‘Anywhere’ ook de singles ‘Itch’ en ‘Wilderness’, terwijl op de releasedag ook ‘In Our Blood’ als single wordt uitgebracht. Blijf over ‘Before You’, de opener. Songs waarover dus al diverse reviews zijn geschreven. “Die vind ik soms moeilijk om te lezen, omdat ik me dat vaak persoonlijk aantrek. Maar waar ik echt trots op zou zijn? Dat men zegt dat de muziek tijdloos is. Of dat de teksten echt spreken.” En als ze een vergelijking mag maken met een andere band? “Daar moet ik even over nadenken. Maar ik denk nu aan iets Belgisch, Silvie Kreusch, Warhaus. Die eigenheid, het is authentiek. Dat je binnen een paar tellen hoort wie het is.”
“En live zou ik trots zijn als ze zeggen dat ik echt iemand kan raken, het publiek mee kan nemen. Dat ik bepaalde emoties kan delen. Dat is de basis van alles. Dat is waarom je muziek maakt. Maar als je vraagt wie mijn publiek is… dan vind ik dat moeilijk. Het is nog zo uiteenlopend.” Waarbij de beeldvorming wellicht ook een rol kan spelen. “Zeker, het draagt bij aan het gevoel van de muziek. Het is een totaalbeleving.” Daarin zit een verschuiving. Hoe de persfoto van de single ‘Neon’ er drie jaar geleden uit zag, en hoe ze nu op een foto staat… ”Ja, nu is het wat lichter. Het geeft ook meer het gevoel van een bandsound. Meer vintage, het terug gaan in de tijd. En ik vind het ook leuk om het eens over een heel andere boeg te gooien, om steeds nieuwe dingen uit te vinden.”
Dat is duidelijk. Van de dansers voor de releaseshow tot de vijf songs van de EP zelf. MADOUX blijft op zoek en durft een grens te verleggen. Als opmaat voor straks, voor dat debuutalbum dat er ooit gaat komen. Met een sound die nu wel gevonden lijkt te zijn. Of zoals zangeres Lotte Slangen zelf al treffend verkondigde, onder de prachtige glas-in-loodramen van de voormalige kerk: “De EP ‘Anywhere’ is de zoektocht om dicht bij mezelf te blijven”.
Foto’s (c): Nadine Gijzen (header en interview), Jesse Emanuel Hanssen (cover ‘Anywhere’)
