Woensdagavond bracht de legendarische Britse rockgroep 10cc hun muzikale meesterwerken tot leven in Muziekgebouw Eindhoven tijdens hun The Ultimate Greatest Hits Tour 2023. Het was een avond doordrenkt met nostalgie en muzikale virtuositeit, waarin de band bewees dat hun tijdloze hits de tand des tijds hebben doorstaan.
Het huidige 10cc-line-up, bestaande uit frontman en bassist Graham Gouldman, drummer Paul Burgess, de Australische gitarist Rick Fenn, alledrie al sinds 1976 het hart van de band, werden aangevuld met toetsenist Ciaran Jeremiah en multi-instrumentalist Paul Canning. 10CC leverde een optreden af dat niets minder was dan briljant. Met meer dan 30 miljoen verkochte albums wereldwijd en een erfenis van creativiteit en kleurrijkheid in de muziekindustrie, was de verwachting hooggespannen.
Het concert begon met ‘The Second Sitting for the Last Supper’ en het publiek werd meteen meegenomen op een muzikale reis door de hoogtepunten van 10cc’s carrière. Nummers zoals ‘Art for Art’s Sake’ zorgen ervoor dat de zaal vanaf het begin werd wakkergeschudt, en hits ‘Life Is a Minestrone’ en ‘Good Morning Judge’ zorgden ervoor dat ook de kelen in de zaal al vroeg in de set werden geschraapt en de handen al veelvuldig op elkaar gingen, al dan niet gedirigeerd.
En zo wiegde 10cc het publiek terug naar de jaren 70, met de welbekende rock en theatrale nummers als ‘Clockwork creep’, of het melodisch sterke ‘Feel the benefit’, met de doordringende basslijn van Graham Gouldman. Een heerlijk schoolvoorbeeld van de progrock die de Britten ook zo goed kunnen brengen.
Naast de klassiekers van 10cc kreeg het publiek ook een smaak van het solomateriaal van Gouldman met het nummer ‘Floating in Heaven’, wat de veelzijdigheid van de bandleden benadrukte. De zanger nam het nummer vorig jaar op met niemand minder dan Brian May. Nu, zonder May, klonk het niet minder prachtig. Het publiek was bij Graham’s solowerk enthousiast en Graham Gouldman bewees dat hij niet alleen een geweldige songschrijver is, maar ook een charismatische performer. En dat gedurende en hele show.
De bekendste hits kwamen natuurlijk pas in de tweede helft, en een bijzonder hoogtepunt van de avond was de romantische ballad ‘I’m Not in Love’, waarbij de kenmerkende harmonieën en gelaagde arrangementen perfect werden uitgevoerd en het publiek in vervoering brachten. De begeleidende lichtshow voegden een extra dimensie toe aan de muzikale ervaring. Maar het grootst hoogtepunt was natuurlijk aan het einde van de officiële set, de grote meezinger ‘Dreadlock Holiday’, die Graham met een aangepaste tekst ten gehore bracht. Een leuke gimmick, waarna de band het podium verliet.
De avond werd echter pas afgesloten met een tweetal prachtige toegiften, waaronder een humoristische versie a capella versie van ‘Donna’, met Paul Burgess als pinchhitter met zijn diepe bassstem op het eind, en het aanstekelijke ‘Rubber Bullets’ vol solo’s, waardoor het publiek met een glimlach op hun gezicht en een diep gevoel van voldoening de zaal verliet.
Het is duidelijk dat 10cc, ondanks het ontbreken van nieuwe albums, nog steeds een ongeëvenaarde aantrekkingskracht heeft op hun fans.
Foto’s (c) Rita Kuenen
