Ruben Block is gekend als de charismatische zanger en gitarist van Triggerfinger. Het idee broeide al langer in zijn hoofd, maar vorig jaar kwam hij dan echt: zijn solodebuut ‘Looking to Glide’. Na concerten met een full band gaat hij nu solo op tournee. “Met een selectie uit het album, Triggerfinger songs en enkele covers.” Zoals op zijn webpagina staat: ‘Ruben Block is loose, and he’s having fun…’
Zou een interview met Ruben mogelijk zijn, zonder het woord Triggerfinger in de mond te nemen? Nee, en we proberen het niet eens. “Ik heb een heel lang verhaal met Triggerfinger. Dat is het grootste deel wat mensen van mij kennen. Dan is het normaal dat daaraan wordt gerefereerd. En dat er ook wordt vergeleken.” Ruben is van meet af aan heel openhartig en spraakzaam. En vooral heel enthousiast, over zijn meer dan 20-jarige werk met Triggerfinger en over zijn solodebuut ‘Looking to Glide’ .
“Met Triggerfinger hadden we beslist om twee jaar vakantie te nemen. Steeds albums, touren, albums, touren na elkaar. Dan merk je dat het ook fijn is om met andere mensen te werken en te spelen. Want je schrijft toch altijd met in je achterhoofd dat het die band zal zijn, die de muziek gaat spelen. Dan is het heel verfrissend om eens van een ander uitgangspunt te vertrekken. Onze drummer Mario zit hier bijvoorbeeld niet om de ritmepartij te spelen. Dus moesten we die muziek anders in elkaar steken. Dat was soms moeilijk, maar ook heel interessant. En voor een stukje zeker ook bevrijdend.”
De songs op ‘Looking to Glide’ klinken zeker anders dan je van Triggerfinger gewend bent. Toch ligt de kiem in dezelfde voedingsbodem. “Voor elk album schrijf je een hoop liedjes. En er zijn altijd nummers die niet helemaal passen in de verzameling die je dan hebt. Nu is het fijn om te zeggen: ‘ik heb nog een aantal ideetjes liggen, die ik wil bekijken.’ Ik heb daar nu de tijd voor. En een plek om ze in onder te brengen.” Zonder daarbij Triggerfinger tekort te doen. “Ook Paul en Mario hebben hun eigen zijprojecten. We weten dat we allemaal gaan voor die band. Maar ik denk dat het gezond is dat je af en toe je hoofd open zet voor andere dingen. En dat het voor die band ook gezond is. Dat je er rijker van wordt.”
Ruben ging het solopad verder verkennen… “Met Mitchell Froom als een belangrijke handlanger”, zoals hij zijn producer noemt. Die nauw betrokken was bij werk van onder andere Elvis Costello en Suzanne Vega. En bij het meest recente album van Triggerfinger, ‘Colossus’ uit 2017… “Dat was echt een heel fijne samenwerking. Tijdens de releaseparty van ‘Colossus’ vertelde ik Mitchell dat ik misschien iets buiten de band wilde doen. Hij was meteen enthousiast. ‘Als je hulp wilt, of je wilt iemand om mee samen te werken, laat het mij weten.’ Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Op twee jaar tijd ben ik vier keer naar Los Angeles geweest. Dan werkten we steeds twee weken aan die songs. Dan ging ik naar huis en werkten we op afstand door. Dat kan tegenwoordig. Maar juist de tijd die je samen spendeert is heel belangrijk. Je hakt samen knopen door en wijst elkaar op wat je aan het doen bent. Eigenlijk hebben we alles met z’n tweeën gedaan.”
Ruben klinkt nog steeds lyrisch. “Mitchell is zo geweldig, omdat hij open staat voor het toelaten van slechte ideeën. Dat is de juiste eigenschap om mooie dingen te maken. Daardoor ben je vrij om eender wat te proberen. Een kut-idee en een geniaal idee liggen zo kort tegen elkaar.” Rubens wijsvingers raken elkaar nét niet… “Daarnaast kan hij met een geweldig breed spectrum naar muziek kijken. En voelen wat die muziek nodig kan hebben…”
Langzaam begonnen de songs vorm te krijgen. “Ik had mezelf tijd gegeven om er een live vibe voor te vinden. En dat kan alleen als je ook echt live speelt, met een band, met nieuwe mensen.” Hiermee stond Ruben Block in 2021 ook op het Bruisfestival in Maastricht. Hij herinnert het zich nog. “Zeker, en sindsdien is het allemaal nog meer ingedaald met de band. Het is nog iets intenser geworden. Het was voor mij niet interessant weer een band in elkaar te steken die een beetje hetzelfde doet als Triggerfinger. Want die hebben we al. Het was veel interessanter om te doen wat ik nog niet had.”
Dat was een interessant en leerzaam proces, zelfs voor de ervaren Ruben Block. “Bij het schrijven merkte ik dat bepaalde zinnen perfect werken op een heftige gitaarrif en donderende drums. Maar absoluut niet plakken op een delicate ondergrond, en omgekeerd. Je wordt gedwongen om woorden, zinnen en beelden te kiezen die op die muziek passen. Sommige teksten zijn dus echt wel anders. Maar het zit hem vooral in hoe je iets brengt, ook hoe je het zingt.” Hij denkt even na. “En ja, sommige nummers zouden misschien ook bij Triggerfinger gespeeld kunnen worden, maar ‘Looking to Glide’ klinkt toch echt gewoon anders.” Ruben kijkt heel tevreden. “Ja, het is inderdaad een luxe om ze alle twee te hebben.”
‘Looking to Glide’ dus, vanwaar die titel ? “Die auto op de cover, met dat zeil erover… Die ben ik ’s morgens eens tegengekomen, gewoon tijdens het wandelen. Dat vond ik een heel mooi beeld. Die wagen die daar stond, wachtend, klaar om te vertrekken, om erop uit te gaan… Een paar dagen later werken we in de studio aan een song. Mitchell zegt: ‘This section is looking to glide into the next one…’ Eigenlijk is dat wat mensen elke dag doen. Je probeert op een zo aangenaam mogelijke manier door het leven te gaan. ‘You’re looking to glide through the day’. Dat beeld van die auto, die titel, alles viel samen. Dat is een mooie paraplu om die liedjes onder naar buiten te brengen.”
Die liedjes, zoals Ruben ze noemt, gaat hij binnenkort weer live brengen. “Na een aantal concerten met band, ga ik nu een deel van die songs in mijn eentje spelen, helemaal solo. En ook songs van Triggerfinger. Mensen kennen die hoofdzakelijk in een intense setting met band. En als je die uitkleedt, dan krijg je ook een andere beleving. Dat is fijn, maar is zeker ook een uitdaging.” En ook een paar covers? “Ja zeker, goede muziek is er om te spelen!” Hij lacht. “En wie Ruben Block dan is, dat maakt niet uit. Ik maak gewoon muziek. En het is aan de luisteraar om daar een beeld bij te maken. Dat is veel spannender, veel interessanter. Ik wil ook niet altijd mijn songteksten uitleggen. Soms weet je als luisteraar absoluut niet waar een tekst over gaat, maar je vindt hem fantastisch, omdat het klopt, omdat het mooi is, dat je verbeelding aan de gang gaat. Want daar is waar muziek een beetje voor dient, ja…”
Met die muziek staat Ruben Block binnenkort weer op de planken. Nu solo “met een paar gitaren…” Met songs van zijn debuutsolo ‘Looking to Glide’ en van Triggerfinger. Beide Ruben Block ten voeten uit, aangevuld met covers. “Laat vooral de muziek maar spreken.” Inderdaad Ruben, zoals je al zei: “Goede muziek is er om te spelen!” Binnenkort in de zalen van Nederland en België: http://www.rubenblock.net/shows
Fot’s (c): Marcel Hakvoort (boven) & Charlie De Keersmaecker (onder & header)
