Het was een avond om niet snel te vergeten. In de Melkweg Max in Amsterdam was het woensdagavond één groot spektakel toen Holly Johnson, voor velen nog altijd bekend als leadzanger van Frankie Goes to Hollywood, het podium betrad. De start van zijn “Celebrating 40 years of Relax and 35 years of Blast” tour kreeg hiermee een waardige aftrap.
Bij binnenkomst werd het podium van the Max mysterieus gehuld in rook. Het publiek, in afwachting van wat komen ging, voelde de spanning in de lucht. Toen de vijfkoppige band de onmiskenbare Frankie Goes to Hollywood sound inzette, wist iedereen: dit wordt bijzonder. Kort daarna maakte Holly zijn entree. In een volledig lederen outfit en uitgerust met een draagbare rookmachine, nam de inmiddels 63-jarige Holly Johnson even de tijd om de zaal in zich op te nemen. En wat voor zaal! De fans waren duidelijk in de stemming en reageerden enthousiast op elk nummer.
Holly begon sterk met ‘Warriors of the Wasteland’. Vervolgens nam hij ons mee op een muzikale reis vol herkenbare nummers als ‘The World Is My Oyster’,het magistrale ‘Welcome to the Pleasuredome’ en ‘Rage Hard’. Een begin met veel herkenbare hits van Frankie Goes To Hollywood, voordat Holly overschakelde naar eigen nummers, als ‘Americanos’, ‘Heaven’s Here’ en ‘Love Train’. Na ongeveer een uur greep hij naast zijn rookmachine naar een grote zaklamp en klonken de eerste tonen van ‘Relax’. De ‘laser beams’ van de zaklamp schenen door de zaal, waarmee Holly op een speelse manier contact maakte met zijn publiek.
Het optreden leek te eindigen met ‘Two Tribes’, maar gelukkig was Holly niet van plan om de fans met lege handen naar huis te laten gaan. Na een korte pauze verscheen hij in een nieuwe outfit op het podium en kondigde aan dat het niet alleen met Kerst hoeft te zijn voor wat Amsterdam vervolgens te horen kreeg: een prachtige vertolking van ‘The Power of Love’. Het nummer viel destijds op vanwege zijn emotionele en romantische karakter, in tegenstelling tot veel van de andere nummers van de band die vaak provocerend en rebels waren. Het nummer wordt vaak beschouwd als een liefdesballade en heeft een diepgaande en ontroerende tekst die spreekt over de kracht van liefde om mensen te transformeren en te genezen. Een prachtig einde van de avond.
Het was een avond vol energie, nostalgie en pure muzikaliteit. Holly’s stem klonk nog altijd krachtig en zuiver, waardoor het overmatige basgeluid inderdaad overbodig leek. Maar ondanks dat kleine minpuntje was het een concert dat de boeken ingaat als een memorabele avond in de Melkweg Max. Holly Johnson bewees dat hij het na al die jaren nog steeds in zich heeft. Een legende die de test van de tijd glansrijk heeft doorstaan.
