Ripe, een band die nog niet zo heel lang aan de gang is. In 2015 bracht de Amerikaanse band een debuut-EP uit om drie jaar later een eerste studioalbum uit te brengen: ‘Joy In The Wild Unknown’. Met deze twee schijven wist de indie band met een funksausje toch al redelijk wat naamsbekendheid te krijgen. Ja u leest het goed, dit nieuwe album ‘Bright Blues’ heeft dus een ietwat misleidende titel, maar laat die u niet afschrikken. Ik kan alvast verklappen dat dit een prima plaatje is.
Het album is dan niet blues, bright klinkt hij in ieder geval wel. De nummers hebben allemaal vrolijke melodieën en door het gebruik van blazers krijgen ze nog extra kracht. Op de reeds uitgebrachte schijven is er steeds één nummer met een behoorlijk aantal streams, dat is ook weer zo op ‘Bright Blues’. De al een tijdje geleden uitgebrachte single ‘Settling’ wist een plekje in de Australische charts te bereiken. Ook hier worden de blazers ingezet en komt het rauwere randje van zanger Robbie Wulfsohn naar boven.
Overigens is deze plaat net even anders opgenomen. “We used to just all get in a room and kind of hash it out. With Bright Blues, It was only one or two of us at a time with Noah and Ryan, so our individual voices got to shine more. There are moments of improvisation on the record that feel like somebody was just going for it and hitting something really exciting. I’m biased, but I think you hear every distinct voice across the record, and I think the circumstances of the record absolutely leaked into the musical choices.”
Het gros van de songs heeft wel wat sterks, al moet ook gemeld dat de plaat halverwege wel een beetje inzakt om toch weer sterk te eindigen. Tot het opnieuw vrolijk klinkende ‘Noise In The Forest’ al is de tekst niet altijd even vrolijk. Het is dan weer wel een song die je zo meezingt en goed blijft hangen. Het opvolgende ‘Paper Cups’ kan mij minder bekoren, deze klinkt een beetje als zo’n dertien in een dozijn ‘’hit’’ die de radiostations plat spelen. Als een hedendaagse grote naam dit zou uitbrengen, zou het me niet verbazen dat je deze overal zou horen. Deze papieren cups zijn niet mijn cup of tea.
In ‘Queen Of The City’ komt de funky kant van de band mooi naar voren. Direct bij de eerste gitaartonen zit je in die funky vibe. Lekker baslijntje eronder en ook de blazers doen het weer goed. ‘The Outcome’ door de gitaarriff en de melodie in de zang waan je je direct op een exotische vakantie. Ontzettend catchy refrein, funky pop.
Kortom, zeker in de zomer is dit album er eentje om veel te draaien. In de tuin, zonnetje op je bol, versnapering en de ‘Bright Blues’. Ripe is wat mij betreft klaar om ook buiten de Australische grens naam te gaan maken. De energie en songs zitten wel snor. (8/10) (Glassnote Music)
