Avishai Cohen, die al meer dan twintig jaar als een van de grootste vernieuwers in de jazz gezien wordt, heeft zich immens ontwikkeld van bassist, waarbij hij zijn grote kans kreeg als bassist in de band van Chick Corea, tot componist en arrangeur. Cohen weet als geen ander muzikale snijvlakken van jazz, wereldmuziek, pop en klassiek met elkaar te verbinden. Hij ziet Bach en Beethoven als de grootste muzikale genieën uit de muziekhistorie, maar is ook een kind van zijn eigen tijd die in Amerika opgroeide met de muziek van Deep Purple, en hij is nooit de muziek vergeten die zijn moeder thuis luisterde terwijl ze aan het werk was. Deze muzikale en sociale achtergrond heeft Avishai Cohen gevormd tot een bijzondere componist, die in zijn oorspronkelijk orchestraal werk de luisteraar een blik op de wereld gunt, zoals alleen hij dat kan.
Cohen kwam met zijn vaste trio speciaal naar Antwerpen om in de Koningin Elisabethzaal, samen met zijn trio en het Antwerp Symphony Orchestra , onder leiding van de Zweedse dirigent Alexander Hanson integraal uitvoering te geven aan zijn ‘Two Roses’ project. Een project dat origineel is opgenomen samen met het Göteborg Symfonie Orkest, maar wel ook met Hanson als dirigent. In zekere zin dus een reünie Cohen met Hanson op Antwerp’s mooiste podium.
De concertzaal was goed, maar helaas niet helemaal volledig gevuld met liefhebbers van alle leeftijden, rangen en standen. Het is duidelijk dat de muziek van Avishai Cohen een heel breed publiek weet aan te spreken. Er waren mensen die het volledige oeuvre van Cohen tot in detail kenden, maar er waren ook mensen die nog nooit kennis hadden gemaakt met de muziek en die zich dus volledig zouden gaan laten verrassen.
Op het programma dus een integrale uitvoering van alle stukken op ‘Two Roses’, aangevuld met wat trio werk, en composities voor het trio samen met het orkest. Naast Avishai Cohen zat Guy Moskovich achter de vleugel en drummer Roni Kaspi nam plaats achter haar drumstel. Het orkest begon nog zonder het trio. Een symfonieorkest dat in al haar muzikale gelaagdheid een concertzaal weet te vullen is een unieke gewaarwording, die iedereen minstens een keer in het leven meegemaakt zou moeten hebben.
Als Cohen daarna, samen met Moskovisch en Kaspi, het Antwerp Symfony Orchestra bij de hand neemt in hun universum springt er meteen een magische vonk over op de zaal. Cohen speelt niet alleen bas, hij zingt ook. Eigen composities, maar ook oude joods traditionele liedjes die hij van zijn moeder leerde. De man heeft een soort van ‘ je ne sais pas quoi’ over zich die zijn zang instant herkenbaarheid geeft en die bij menig luisteraar ook meteen tot kippenvel leidt. In de Antwerpse concertzaal vloeide de energie vrijelijk van het podium de zaal in en terug.
Zoals te verwachten was, was het hoogtepunt de uitvoering van de Arabische liederen. De Israeli Cohen die in een medley van Libanese liederen laat zien dat muziek een kunstvorm is zonder grenzen, zonder politiek, zonder religie, maar wel met menselijke waarden, liefde en respect.
Alexander Hanson dirigeerde het orkest op losse wijze, maar miste geen noot, het is duidelijk dat het ‘Two Roses’ project net zo goed deel uitmaakt van zijn muzikale entiteit als die van Cohen. Het was een feest om te zien hoezeer Avishai Cohen vergroeid is met zijn instrument. De man bespeelt zijn instrument niet, nee het is duidelijk dat hij ervan houdt. Als we Avishai Cohen zijn bass zien en horen bespelen, realiseer je jezelf dat je iemand aan het werk ziet waarbij het cognitieve deel van wat musiceren op dit niveau zo moeilijk maakt, gebypassed wordt door de ziel. Mens en muziek worden een. Mooier bestaat niet. Complimenten moeten ook aan de licht en vrij spelende Moskovich worden gemaakt, maar toch ook met nadruk aan de indrukwekkende Roni Kaspi achter de drums. De tweeëntwintigjarige muzikante kreeg gedurende het concert meerdere keren de mogelijkheid om te laten zien hoe ongelooflijk goed zij het slagwerk beheerst. Roni Kaspi begeleidt niet slechts, dit is meer dan ritmesectie. Roni Kaspi kan de drums laten zingen, geeft melodie leven, laat dynamiek haar werk doen, maakt de muziek mooier. Zonder Cohen te kort te willen doen, was Roni Kaspi voor velen de grootste muzikale verrassing van de avond, die meerdere keren een staande ovatie kreeg voor haar kunst.
Na twee uur deel te zijn geweest van Avishai Cohen’s muzikale universum kwam het concert helaas tot een einde. Heel even hield het publiek in om daarna los te barsten in een minutenlang aanhoudende staande ovatie voor Cohen, zijn trio, Alexander Hanson en het Antwerp Symphony Orchestra. Een gedenkwaardige avond die door de aanwezigen niet licht vergeten zal worden.
Voor wie nieuwsgierig is geworden naar de muziek van Avishai Cohen, treur niet, hij is op zaterdag 27 mei, samen met zijn trio opnieuw live te zien op het Jazz à Liège festival.
Alle Foto’s: Copyright-Antwerp-Symphony-Thomas-Geuens
