De Amerikaanse rockers van Alter Bridge hebben zich langzaam maar zeker op weten te werken tot één van de grootste rockbands van het moment. Voortgekomen uit Creed hebben drie leden van die band zich samengevoegd met zanger Myles Kennedy. Het collectief is al sinds 2004 aan de gang en hebben eigenlijk nog geen slecht album afgeleverd en als we de singles voor de nieuwe ‘Pawns & Kings’ horen, is dat met deze release opnieuw niet anders.

Wat direct opvalt aan het beluisteren van de nieuwe plaat is dat hij ontzettend heavy is. Heerlijk! Wat een dikke riffs. Wat een kracht straalt dit album uit. Mochten er nog mensen twijfelen aan de stijgende populariteit van Alter Bridge dan wordt dat met ‘Pawns & Kings’ de grond ingedrukt.

Het album opent gruwelijk sterk met ´This Is War´. Met de zware riff bijgestaan door wat symfonische koren ben je gelijk bij de les. In het refrein is er dan ook ruimte voor een deel wat goed mee te zingen is waarna je snel weer je gaat headbangen met de riff die er weer in beukt.

´Dead Among The Living´ volgt en is een tikje minder heavy dan de voorganger, maar nog steeds behoorlijk stevig. Erg fijn drumwerk hier. Het nummer is meer op de melodie dan op de riff. Kennedy klinkt nog altijd steengoed en is wat mij betreft een van de betere in de rockmuziek. Het derde ´Silver Tongue´ is een instant classic Alter Bridge nummer. Het tikt alle AB boxes. Heavy doch genoeg melodie.

Nu heb ik het de hele tijd al over riffs, maar de beste riff bevat toch echt ‘Sin After Sin’ Complex maar oh zo gaaf. Wat een dreiging komt daarvan af. Past perfect bij het thema van de song. In de coupletten gaat het gas wat terug, maar de dreiging blijft. Hier blinkt Tremonti niet alleen uit met zijn gitaarwerk, ook de achtergrondzang is van hoge kwaliteit.

Het heavy gehalte gaat wat terug bij ‘Stay’. Dit is tevens het enige nummer waar Mark Tremonti de vocalen voor zijn rekening neemt. Het is een track met een positievere feel en zorgt zodoende dus voor een enigszins ‘’rustpuntje’’ op de plaat. Het neigt ook mede door de leadzang op een nummer wat meer in de catalogus van zijn solo band past dan bij Alter Bridge.

Dan is er nog de epic ‘Fable Of The Silent Son’ wat hun magnum opus ‘Blackbird’ niet kan overtreffen, maar wel de uitdaging aan mag gaan. Het begint rustig, fijne tweestemmigheid in de stem. Daarna komen de drums en bas erin wat het tempo en de kracht opschroeft. De solo maakt het tot een climax, waarna Kennedy met rustig gespeelde akkoorden verder gaat voor de laatste anderhalve minuut weer knallen. Knallen doet ook de afsluitende titeltrack. Verschillende tempowisselingen, uptempo drumwerk, wederom een zware riff, doch pakkende zanglijn. Halverwege de song nog een duel tussen de drums en gitaar.

Het album ´Pawns & Kings’ is een van de beste Alter Bridge albums tot dusver. De catalogus bevat al geen slechte plaat, dus dat wil zeker wat zeggen. Dit album haalt makkelijk mijn top 10 van het jaar en is tevens een van de meest overtuigende negens die ik een album heb gegeven. Must hear voor eigenlijk iedere rocker. (9/10) (Napalm Records)

Deel: