Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    donderdag, september 18
    Trending
    • Damiano David sterk zonder Måneskin in AFAS Live
    • The Big Ol’ Nasty Getdown – Volume 3
    • Sam Vloemans – Bord du Nord II
    • Videoprimeur: shitfruit – Aisla
    • Win kaarten voor Leah Rye in Nieuwe Nor
    • The Kooks naar AFAS Live
    • Florent Pagny – Grandeur Nature
    • Focus viert Hoogmis in Cacaofabriek
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Bywater Call – Remain
    CD Recensie

    Bywater Call – Remain

    By Eric Campfens5 september 2022

    Het is snel gegaan met Bywater Call. In 2017 is de band in Toronto, Canada opgericht door zangeres Meghan Parnell en gitarist Dave Barnes, die Bruce McCarthy (drums), Mike Meusel (bas) en Alan Zemaitis (toetsen) erbij betrokken. Een jaar later voegden Stephen Dyte (trompet) en Julian Nalli (tenorsax) zich bij het gezelschap. Zij wonnen de 2018 Toronto Blues Society Talent Search en eind 2019 verscheen hun titelloze debuutalbum, dat overal goed werd ontvangen.

    Nu is hun tweede album uitgekomen met de titel ‘Remain’. Net als op hun debuut zijn alle elf nummers door de band zelf geschreven. Opvallend is de stem van Meghan Parnell. Het bereik is groot en deze is zo sterk en flexibel, dat zij kracht uitstraalt zonder schreeuwerig over te komen. De rest van de band zijn goed op elkaar ingespeelde muzikanten, die een stevig fundament vormen en een overtuigende mix van rock en soulblues neerzetten. Gitarist Barnes is een meester van de slidegitaar, en Dyte en Nalli zorgen als blazerssectie voor het soulvolle geluid.

    Het album begint stevig met de rockende blues ‘Falls Away’ en de band geeft hiermee meteen hun visitekaartje af; de luisteraar hoort welke richting het op gaat. Van hetzelfde laken een pak zijn ‘Go Alone’ en ‘Left Behind’. Voor de nodige variatie en broodnodige adempauze zorgen ballads als ‘Lover Down Slow’ en ‘Fortune’. Een meer dan uitstekend album. Als ik jaarlijstjes zou bijhouden dan staat deze zeker in de hoogste regionen. (9/10) (Gypsy Soul Records)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleConcerttip maandag 5 september: Strand of Oaks @ Paard
    Next Article Sheila E laat de allerkleinsten shinen in Arnhem!

    Related Posts

    Damiano David sterk zonder Måneskin in AFAS Live

    The Big Ol’ Nasty Getdown – Volume 3

    Sam Vloemans – Bord du Nord II


    RSS Muzikantenbank
    • Duo of band Nederlands en/of Duitstalig
    • Don't be stupid
    • Bassist zoekt hard/ prog rock band
    • Ervaren drummer gezocht voor pop/rock cover band
    • Band zoekt arrogante lead gitarist
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.