De Britse band Bastille visualiseert de toekomst op hun nieuwe album ‘Give Me The Future’. Een album dat volledig rondom sciencefiction en futurisme draait. Het is geen nieuw concept, maar Bastille pakt het wel anders aan. Niemand weet wat de toekomst brengt, waarom zou je dan nu al een negatief beeld creëren. Het onverwachte optimisme van Bastille op vrolijke popritmes levert een leuk, verfrissend album op.

Zanger, liedschrijver en naamgever van de band (zijn verjaardag valt op de dag dat Frankrijk de bestorming van de Bastille viert) is Dan Smith. Al sinds debuutalbum ‘Bad Blood’ is de unieke stem van Smith niet van de radio af te slaan. Met hits als ‘Pompeii’, ‘Laura Palmer’ en ‘Things We Lost In The Fire’ heeft Bastille al een flinke naamsbekendheid gecreëerd. Toch wisten de laatste albums en EPs niet zo te overtuigen als het debuut. Enkel singles ‘Quarter Past Midnight’ en ‘Joy’ wisten flink wat zendtijd op radiozenders te genereren. En de vrolijke energie van die laatste, die hebben de bandleden meegenomen naar hun vierde studioalbum.

Op ‘Give Me The Future’ zet Bastille grote muzikale en tekstuele stappen. Het is het meest elektronisch geproduceerde album van de Britten tot nu toe. En dat past ook perfect bij het thema dat achter alle nummers en interludes schuil gaat. Een apocalyptische periode meemaken terwijl je een album maakt met sciencefiction als een van de hoofdthema’s, het is Bastille overkomen. Het futuristische idee ontstond al voor de pandemie begon, maar moest worden afgemaakt zonder fysiek contact in de studio. Alle bandleden werkten vanuit huis.

De verwijzingen naar sciencefiction films en literatuur zijn dan ook volop aanwezig. Van single ‘Thelma + Louise’, die natuurlijk over de film uit 1991 gaat, tot een interlude die ‘Brave New World’ heet. Dan komt ook nog ‘Back To The Future’ voorbij waarin niet alleen deze klassieke film wordt bezongen, maar ook referenties naar de bekende werken van Aldous Huxley, George Orwell en Philip K. Dick voorbijkomen. De sterke en veelal herkenbare teksten veranderen bekende dystopische werelden in utopia’s. En dat allemaal op een vrolijke en zeer dansbare ritmes.

Dat Bastille vrolijkheid in de vorm van dansen belangrijk vindt, uiten ze wel in single ‘Shut Off The Lights’. Het refrein echoot nog lang na: “shut off the lights, you don’t need them to dance”. Een duidelijk boodschap die opnieuw op een vrolijk ritme wordt bezongen. De grote hits zijn echter niet aanwezig. De potentie is er wel op onder andere singles ‘Shut Off The Lights’ en ‘Distorted Light Beam’, maar het succes blijft vooralsnog uit.

Vrijwel alle nummers op ‘Give Me The Future’ staan in het teken van dansen en vrolijk de toekomst tegemoet zien. Toch is het Dan Smith ook gelukt om de toekomst in een ander licht te zetten. Op ‘Bad Days’ bezingt hij zijn overleden tante die de toekomst niet meer tegemoet hoeft te zien. Een nummer waarin hij verdriet heeft over zijn verlies, maar tegelijkertijd opgelucht is dat zijn tante geen slechte dagen meer zal hebben in de toekomst.

Het album is geproduceerd door onder andere Ryan Tedder, de zanger van OneRepublic. Een goede samenwerking die ervoor heeft gezorgd dat Bastille een volledig popalbum heeft gemaakt. Niet enkel de singles zijn nu pop, ook alle andere nummers op het album. Geen alternatieve rock of pop meer te bekennen. Op ‘Promises’ na dan misschien. Dit anderhalve minuut durende nummer bevat een spoken-word van Riz Ahmed. Net als de overige nummers, heeft ook hij een boodschap over de toekomst waar we nog niks van weten. Waarom zou je dan nu al negatief in het leven gaan staan? “The world’s burning but fuck it”.

Het album is een ontsnapping, net als de AI en videogames waar Smith over zingt. We hoeven niet alleen maar een negatief toekomstbeeld te hebben. Titelsong ‘Give Me The Future’ vat dit perfect samen. Een sterk nummer dat muzikaal een van de uitblinkers van het album is. Maar het album als geheel is muzikaal gezien niet vernieuwend. De popritmes zijn goed en zeer aanstekelijk, maar het is niets wat je niet al vaker hebt gehoord. Desondanks is dit album het beste wat Bastille de laatste jaren heeft uitgebracht. Met toegankelijke muziek en een positieve boodschap is ‘Give Me The Future’ een aanrader voor popmuziek-, popcultuur-, dans- én sciencefictionliefhebbers. (8/10) (EMI)

Deel: