Nick Cave & The Bad Seeds brengen vandaag ‘B-Sides & Rarities Part II’, het langverwachte vervolg op ‘B-Sides & Rarities’ uit 2005, uit op dubbel vinyl, dubbel cd, luxe dubbel cd en via alle digitale platforms. Beide albums zullen ook samen worden uitgebracht als een Limited Edition Deluxe 7 Vinyl Box Set met 83 zeldzame tracks en exclusieve sleeve notes. ‘B-Sides & Rarities Part II’ is samengesteld door Nick Cave en The Bad Seeds-lid Warren Ellis en bevat 27 zeldzame en niet eerder uitgebrachte nummers uit 2006-2020, waaronder de eerste opnames van ‘Skeleton Tree’, ‘Girl In Amber’, ‘Bright Horses’ en ‘Vortex’.
Als je Nick Cave daarover wil spreken, is dat vrijwel een onmogelijke opgave op dit moment. Vrijwel iedereen wil het muzikale genie spreken, maar de man is jarenlang moeilijk te pakken te krijgen geweest. De laatste jaren is Cave wel wat toegankelijker en opener, maar zijn telefoonnummer staat nog steeds niet in het telefoonboek. Er is echter één persoon die Cave vrij makkelijk te pakken krijgt, en dat is Bad Seeds-mede-oprichter Mick Harvey. Dus als we dan de mogelijkheid krijgen om Harvey het verhaal exclusief uit Cave te kunnen laten trekken, grijpen we als Maxazine die kans met beide handen aan.
“We vonden dat er veel dingen op de plank waren blijven liggen, dus waarom zouden we niet kijken of we het konden samenbrengen? Het was toch niet ingewikkelder dan dat?”, vraagt Harvey zich af. Inderdaad, samen hebben Cave en de band veel andere dingen opgenomen, veel echt goede nummers die nooit op de plaat zijn gekomen. Sommige dingen zijn echt goed en sommige dingen waren goed genoeg om op het album te staan. En soms ook niet. Soms waren het echte B-kantjes, maar ze hadden het gevoel dat ze een soort carte blanche hadden om het gewoon bij elkaar te brengen en het materiaal te gebruiken dat ze als extra spul nog hadden liggen. “Als ik het me goed herinner was het behoorlijk veel. Er was niet veel dat niet op plaat werd geperst. Alles ging er op, tot aan onze wratten aan toe.”, lacht Cave.
The Boatman’s Call
Zo staat er ook een serie tracks van ‘O’Malley’s Bar’ op, opgenomen tijdens de Radcliffe Session. “Dat is een soort bewijs van de perversiteit van deze box op zich”, bekent Cave, “Dat is ook een van de redenen waarom ik de boxset erg leuk vond. In dat opzicht is het een ongelooflijk gedurfde plaat.” Harvey herinnert zich die sessies maar al te goed. “Ik ben er vrij zeker van dat ik piano moest spelen omdat jij een megafoon in je hand had”, geeft hij aan Nick aan, die er zijn eigen mening over heeft. “Ja, nee, ik had alleen de megafoon vast, maar jij zou sowieso piano hebben gespeeld. Ja, dat vond ik echt geweldig op de plaat. Het is een gestoorde versie van een al gestoord nummer. Persoonlijk heb ik altijd van deze plaat gehouden. Ik hou echt van de B-kantjes omdat het vergeten nummers zijn. En ze zijn niet alleen vergeten voor de rest van wereld, ik ben ze zelf gewoon ook vergeten.” Het was dus gewoon een soort van verzameling van een stel prachtige, half gerealiseerde gekke liedjes en dat werd dus iets ongelooflijk moois. “Er zat iets melancholisch in, want ze waren allemaal een beetje verloren geraakt”, mijmert Nick, “De nummers die niet door de beugel konden. Er waren een paar nummers, zoals ‘Come Into My Sleep’ en dat soort dingen, die gewoon geweldig zijn.” Dat nummer kwam van ‘The Boatman’s Call’ opname sessies, maar eindigde uiteindelijk in de prullenbak, omdat het te vrolijk was.
‘A Little Empty Boat’, van diezelfde opname sessies bleek een favoriet van Mick Harvey, die altijd het gevoel had dat dat nummer eigenlijk het laatste nummer op ‘The Boatman’s Call’ had moeten zijn, in plaats van ‘Green Eyes’. “Je hebt waarschijnlijk gelijk”, bekent Cave, “Het is beter dan ‘Green Eyes’, ‘Green Eyes’ was niet het beste nummer ooit gemaakt. ‘Little Empty Boat’ zou een mooie kleine afsluiter zijn geweest.” Hoe dan ook, de geschiedenis kan niet worden herschreven.
Een slof sigaretten
Harvey en Cave hebben jaren lang samen opgetreden en opgenomen en kennen elkaar door en door. Samen maakte ze veel mee en niet alles was positief. Nick herinnert zich nog een gebeurtenis in New York. “Ik zat in de gevangenis in New York. Ik was opgepakt en ik zat een paar dagen in de gevangenis.” Het optreden dat ze toen hadden werd geannuleerd. “We hadden net in IJsland gespeeld en waren aangekomen in New York. Ik stapte uit de bus en wilde wat scoren (Cave is jarenlang verslaafd geweest aan Heroïne, red.). De politie betrapte me. Ze stopten me voor twee dagen in de gevangenis.”, aldus Cave. “Niemand wist waar ik was, want we logeerden in het Iroquois Hotel, ik kreeg één mogelijkheid om iemand te bellen en ik zei dat ik het Iroquois-hotel wilde bellen.” Toen ze vroegen hoe je dat spelde lukte het Cave niet om de naam van het hotel te spellen. Dus kreeg hij zijn telefoontje niet, en heeft hij de band nooit kunnen waarschuwen. “Het is een moeilijk woord”, verdedigt Cave zich, “Het is een moeilijk woord om te spellen. En vooral op zo’n moment, als je in een kooi zit vol met zo’n 20 anderen. Hoe dan ook, wat er gebeurde was dat niemand wist waar ik was.” Maar Mick belde langs alle ziekenhuizen en politiebureaus, tot hij bij de gevangenis uitkwam en Cave een slof sigaretten bracht. Ware vriendschap. “Ik zal dat nooit vergeten, dat je me vond en een slof sigaretten voor me kocht. Bedankt!” Harvey zelf tilt er niet zo zwaar aan: “Het is al goed. Ik wist niet wat ik je nog meer moest brengen, bloemen leken me niet gepast.”, lacht de multi-instumentalist.
“Ik zat in een kooi vol met veel mensen en ik had een slof sigaretten onder mijn arm, toen iemand naar me toe kwam en vroeg om een sigaret. Ik zei “Ja hoor”, waarop een andere man zei: “Je moet de sigaretten verkopen”. En ik had zoiets van, “Waarom?” “Omdat je geen respect krijgt zo, man!” En toen zat ik daar gewoon sigaretten uit te delen en een dollar voor elke sigaret te vangen. Ik was de koning van de kooi. Dus nogmaals bedankt.”, lacht Cave om die tijd. “Waar is mijn deel?”, is de wedervraag van Harvey… “Precies. Dat is mijn beste herinnering aan jou.”, lacht Cave nogmaals om het voorval.
Nick Cave & The Bad Seeds hebben een lange geschiedenis samen en van alle opnames die ze samen maakten, komt het tweede deel van de ‘B-Sides & Rarities’ vandaag uit. Een box met een verhaal. De twee mannen hebben een flinke invloed gehad op elkaars leven. Muzikaal en persoonlijk. “Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat onze levens onmetelijk anders zouden zijn”, zegt Nick met de gedachte aan als ze elkaar nooit hadden gekend, “compleet anders, we hebben een enorme impact op elkaars leven gehad.”
Nick Cave zet op 27 oktober meer gesprekken over zijn nieuwe album online op zijn eigen Youtube kanaal.
