In Europa zal Lindsey Buckingham onlosmakelijk verbonden blijven met zijn oude band Fleetwood Mac. Een solocarrière had hij al sinds begin jaren ’80, maar daarmee was hij voornamelijk in de Verenigde Staten succesvol. Toch is hij nu alweer 3 jaar op zichzelf aangewezen sinds hij werd ontslagen uit de legendarische band die blijkbaar 40 jaar na het scheidingsalbum ‘Rumours’ nog altijd met onderlinge perikelen worstelde tussen hem en zijn ex-vriendin Stevie Nicks.
Nadien is het ook niet over rozen gegaan voor hem, want hij werd in 2019 met spoed in het ziekenhuis opgenomen voor een openhartoperatie, en onlangs scheidde hij van zijn echtgenote Kristen Messner. Toch brengt hij nu een nieuw titelloos solo album uit. Een album dat hij in zijn eigen thuisstudio opnam.
Een album waarbij de echo’s van Fleetwood Mac toch niet onvermijdelijk zijn. De openingstrack ‘Scream’ lijkt wel heel erg op de single ‘Sad Angel’ van zijn oude band uit 2013. Ook de backingvocals in ‘I Don’t Mind’ en ‘Blind Love’ doen herinneringen oproepen aan het hitalbum ‘Tango In The Night’ uit 1987. Terwijl ‘On The Wrong Side’ weer erg veel weg heeft van ‘Not That Funny’ van het album ‘Tusk’ uit 1979. Het is wel de eerste uitspringer op het album waarin eindelijk wat pit zit. Of maakt hij juist indruk op het album wanneer hij het sober houdt in songs als ‘Time’ en ‘Dancing’.
Helaas staan er twee nummers op het album waarop de productie iets te veel 2021 is. ‘Swang Song’ gaat ten onder aan te hippe beats waar je als 71-jarige artiest die zijn sporen al lang heeft verdiend niet aan moet willen wagen. Datzelfde probleem heeft ‘Power Down’ in iets mindere mate, maar beiden songs vallen wel uit de toon op het album als geheel.
Het is geen wereldschokkend album geworden waarmee hij dezelfde impact zou hebben als wanneer Fleetwood Mac weer een nieuw album zou uitbrengen (een album waar ze al ruim voor zijn vertrek over riepen mee bezig te zijn, maar wat maar niet het levenslicht ziet), maar als solo artiest is het een gemiddelde plaat met een aantal redelijke liedjes die misschien live meer indruk maken. Dit omdat bij de laatste paar tournees van Fleetwood Mac hij juist de gangmaker was die ze na zijn vertrek moesten missen (op o.a. Pinkpop in 2019). (7/10) (Rhino)
