De Britse singer-songwriter Jon Allen is inmiddels geen onbekende meer in de muziekwereld. In 2009 kwam zijn eerste plaat uit en dat zorgde er ook gelijk voor dat we hem in Nederland leerde kennen op Pinkpop datzelfde jaar. Ook was een nummer van dat album ‘Going Home’ te horen in een tv-reclame. Ook altijd goed voor de publiciteit natuurlijk. Over zijn carrière heeft Allen eigenlijk nooit teleurgesteld. Binnenkort komt zijn nieuwe plaat ‘…Meanwhile’ uit. Eens zien of hij die lijn weet door te trekken.
De recensies van zijn albums zijn altijd positief, dat is helaas nog niet echt te merken aan de hitlijsten waar onder andere zijn debuut niet hoger kwam dan plek 139 op de Britse album charts. Dat terwijl hij daar door sommige bladen 5 van de 5 sterren kreeg. Een artiest die een hechte fan base heeft, vrijwel louter positieve kritieken krijgt, maar in de hitlijsten, bij het grote publiek, nog niet door mag breken.
Jon Allen heeft de gave om je vanaf moment een te pakken met zijn rauw randje en zijn abiliteit om een verhaal te vertellen. Ook zit er in het album genoeg variatie zodat het niet te eentonig of zelfs saai wordt. Tekstueel is het repertoire van Allen ook zeer stabiel en staan de nummers niet vol met clichés. Het nieuwe ‘…Meanwhile’ kan prima op de achtergrond, maar tegelijkertijd merk je de schoonheid van de nummers pas echt wanneer je met een koptelefoon op zit te luisteren. De gitaar stukjes komen dan heel mooi naar voren. Neem bijvoorbeeld het nummer ‘Mercy’. De akoestische gitaar is daar heel leuk bezig.
Als je even niet zo lekker gaat weet Allen je ook gerust te stellen op ‘Hold On’. Iets wat natuurlijk weer de cliché titel daarvoor is bij uitstek, weet hij echter wel oprecht te brengen met die stem en een wat vrolijker arrangement. Het komt uiteindelijk ook allemaal wel goed en ook al twijfel je daarover, aan het einde van dit nummer sta je er wel wat positiever in.
‘…Meanwhile’ mag dan niet de meest uitnodigende hoes aller tijden hebben, gelukkig nodigt de muziek wel van begin tot eind uit te blijven luisteren. Je krijgt, zoals bij bijna ieder album van Allen, een rustgevend gevoel en dat blijft even sterk door de hele plaat. Hij flikt het weer. Voor de liefhebbers van folk/singer-songwriter met makkelijk in het gehoor liggende melodieën en een oprechte, pure stem is dit en de rest van zijn albums zeer aan te raden. (8/10) (V2 Records)
