Opeens ligt er dan iets in je brievenbus wat je als cd-recensent van deze rubriek moet beluisteren, maar dat dan direct omslaat in iets dat je juist graag wilt beluisteren. Het gaat hierbij over de nieuwe cd van Suzy V, ofwel de Nederlands/Siciliaanse singer-songwriter Suzanne ten Brink. Als één van de 5 dochters van Robert ten Brink is showbizz haar met de paplepel ingegoten, maar als zangeres is zij nieuw aan het firmament. Heb je als ‘dochter van…’ dan een springplank? Nee, want we hebben Robert (gelukkig?) nog nooit horen zingen.
Suzy V gaat op eigen kracht, zonder een groot label achter zich, de wijde wereld in met haar debuutalbum ‘Sound of the Sea’. Aan podiumervaring geen gebrek, want Suzy V trad vorig jaar op op het Haagse Sniester-festival. Naast haar optreden van afgelopen weekend op het FestiValderAa zal zij komend najaar verschillende podia aandoen. Maar is podiumperformance ook genoeg om een debuutalbum tot grote hoogten te brengen?
Het antwoord op deze vraag is eenvoudig; “Ja”. Vanaf de eerste tonen van ‘Gone Tomorrow’ klinkt er iets in haar stem dat je direct aantrekt. Misschien is het haar deels Italiaanse tongval, de melancholische sound die je doet denken aan Dani Klein (Arbeid Adelt!, Vaya Con Dios).
De nummers op ‘Sound of the Sea’ zijn volgens eigen zeggen een combinatie van hedendaagse popmuziek en Siciliaanse folk, en ja, daar kunnen we het wel mee eens zijn. Zeker ‘Island Of Love’ heeft die Siciliaanse klanken die doen denken aan de zomervakantie op het Italiaanse eiland. De productie van Wieger Hoogendorp (Caro Emerald) komt hierin duidelijk naar voren. Net als single ‘Somebody Just Like You’, waarop overigens de drums van Vince van Reeken (ex-Di-rect) te horen zijn. Ook horen we clarinettist David Temple (Amy Winehouse, Caro Emerald) op ‘Sound of the Sea’, alsmede trompettist Ben Cummings (Caro Emerald, Jamie Cullum, Snowboy). Slechts enkelen van de vele geweldige gasten op ‘Sound of the Sea’. Het geeft de kwaliteit aan van het album, dat je deels in de jazzhoek kan plaatsen, deels in de cinematische hoek en deels, tsja, waarin eigenlijk.
Laten we wel wezen, ‘Sound of the Sea’ heeft gewoon iets mysterieus, iets onvatbaars en dat is knap bij een debuutalbum. Nee, Suzy V is er nog niet met één plaat, maar als Suzanne dit gevoel vast blijft houden hebben we een nieuwe ster aan het Nederlandse muziekfront. (7/10) (Lab Music)