Al 25 jaar lang wordt het Dauwpop festival gehouden in de buurt van Hellendoorn. Door de jaren heen is het festival steeds groter en groter gegroeid. Dat komt vooral door de altijd sterke line-up in verschillende muziekstijlen, zodat er voor iedereen wat te genieten valt. De 15.000 kaarten zijn dan ook de afgelopen vier jaar, voordat de hekken van het festival open gaan, volledig uitverkocht.
Dit jaar had de organisatie besloten om het terrein weer eens een keer een beetje om te gooien en was het voor sommige bezoekers een beetje zoeken naar het juiste podium. Wat wel een groot voordeel was, was het feit dat de ingang nu een stuk dichterbij het parkeerterrein lag. Door een bospad, versierd met oude posters van het festival, kwam je van de ingang naar het festivalterrein.
Mainstage
De hekken van het festival gingen afgelopen donderdag tien minuten eerder open omdat er zo’n grote rij stond. Dat was een verstandige beslissing want eigenlijk zouden de hekken om 11:30 open gaan en een kwartier later zou Rondé al op de mains tage staan. Waardoor waarschijnlijk weinig mensen tijd genoeg hadden om binnen te komen, munten te kopen en het begin van het optreden van Rondé niet te missen. Door de extra 10 minuten was het redelijk druk aan het begin van Rondé. De band verbaasde zich er dan ook over dat er al zoveel mensen waren maar vooral zanger Rikki Borgelt had er duidelijk iets meer moeite mee tijdens dit optreden. Later tijdens de show vertelde Borgelt wat er aan de hand was. Ze was ziek en voelde zich helemaal niet goed. Maar het Dauwpop festival wilden ze toch echt niet missen dus waren ze er wel. En gedurende de show leek het wel alsof Borgelt zich steeds beter voelde, waarschijnlijk door de tomeloze energie van het publiek, en werd het uiteindelijk een geweldig optreden.
Hierna was het de beurt aan Kraantje Pappie om met veel rook, vuur en confetti de (feest)tent volledig op z’n kop te zetten om daarna het podium over te dragen aan zijn favoriete Nederlandstalige artiest: Ronnie Flex & Deuxperience. Beide acts stonden net zoals de volgende twee acts een uur lang op het podium. En bij beide acts stond vooral het wat jongere publiek maar daar kwam met de volgende act verandering in. De Kaiser Chiefs kregen de tent, en verder daar buiten, volledig vol en aan het dansen en springen.
Na dit zeer energieke optreden was het tijd voor de Belgische band Balthazar. De band is in Nederland niet zo erg bekend en dat was te merken, daarbij was het intussen bijna zes uur en gingen dus veel mensen op het veld zitten eten. De tent was daardoor behoorlijk leeg. De laatste twee acts op de main stage hadden geen enkel probleem om de tent helemaal vol te krijgen en mochten allebei een uur en een kwartier spelen: De Staat en Nothing But Thieves.
The Barn
The Barn begon dit jaar erg goed en had daarbij het meest bijzondere optreden van deze 25ste editie van Dauwpop. Om 12 uur begon het programma in The Barn met een fantastisch optreden van Wende. Wende was duidelijk met haar goede been uit bed gestapt en stond met een grote glimlach op het podium. The Barn stond meteen helemaal vol en dat bleef ook zo bij het volgende optreden: Navarone.
Tijdens de show van Navarone was het zelfs erg moeilijk om in de buurt van The Barn te komen. Maar toen was het, vooral voor de oude rockers onder het publiek, tijd voor een heel speciaal optreden. Het was de organisatie van Dauwpop namelijk gelukt om de band Fatal Flowers, na 30 jaar, weer bij elkaar te krijgen. Lang voor het optreden begon stonden de eerste fans dan ook al te wachten. Er waren zelfs fans naar het festival gekomen in een 30 jaar oud t-shirt van de band.
Fatal Flowers had echter maar een uur om te spelen en dat was eigenlijk veel te weinig. De band zette een fantastisch optreden neer en zal hierna nog een paar optredens in Nederland doen. Na Fatal Flowers was het programma in The Barn, laten we zeggen: zeer gevarieerd. Nielson kwam drie kwartier na Fatal Flowers het podium op gevolgd door de punkers van Frank Carter & The Rattlesnakes die The Barn echt helemaal op z’n kop zette. Gevolgd door de alternatieve rockers van Shame met als afsluiter Daniel Lohues.
King King
Het King King-podium werd, net als The Barn, rond 12 uur geopend. Daniel Romano mocht samen met zijn band het eerste optreden op het King King-podium verzorgen. De Canadese band gaf een zeer energiek optreden zo vroeg op de dag en het leek erop alsof alle volgende acts dit hadden gezien en dachten: daar moeten wij overheen. Want wat waren er veel energieke optredens op het King King-podium dit jaar. Het podium ligt een beetje aan de achterkant van het terrein, enigszins verstopt in het bos maar altijd een bezoek waard want hier staan vaak erg goede rock- en bluesbands. En dit jaar was dit weer niet anders. De Engelse band Black Honey was de tweede act en ook meteen de laatste buitenlandse act op dit podium. Hierna kwamen nog Nona, EUT, The Grand East, Naaz, Merol en werd de dag knallend afsloten door de Bökkers.
Foto’s (c) Filip Heidinga / Maxazine
