Dat Sean Taylor nooit bang was om zijn mening over de huidige samenleving en de politiek te geven mag bekend zijn. Op elk van zijn cd’s staan wel nummers die hij als middel gebruikt om zijn ideeën te ventileren. Op zijn recente cd ‘The Path Into Blue’, zijn negende inmiddels, is hij wel erg expliciet. Dat begint al met de hoes, waar afbeeldingen staan van Grenfell Tower, Brexit, extreem-rechtse EDL demonstranten, Donald Trump, de Houses of Parliament en vluchtelingen. En deze onderwerpen worden op de cd nog een aangestipt. De titel verwijst naar de algemene ruk naar rechts, die wij wereldwijd kunnen waarnemen.
De twaalf nummers op de cd zijn allemaal door Taylor geschreven en in de Congress House Studios in Austin, Texas opgenomen. Bijgestaan wordt hij door een keur aan muzikanten, die niet slechts begeleiden, maar door de passende arrangement juist de kracht van zijn nummers versterken. De cd begint met een van de sterkste nummers ‘This Is Engeland’, een gesproken tekst op een funky ritme. Het beschrijft hoe het is om in het Verenigd Koninkrijk van nu te leven, de tijd na Thatcher, de Brexit, materialisme, de angst om vluchtelingen op te nemen.
Niemand die met zijn fluisterende stem zo verbeten kan klinken als Sean Taylor. Verder deelt hij zijn boodschap over vluchtelingen (‘Lampedusa’), de verschrikkelijke brand in de Londense woontoren die aan zoveel mensen het leven kostte en vele families dakloos maakte (‘Grenfell’), Donald Trump (‘Little Donny’), religieus extremisme (‘In The Name Of God’), dakloosheid (‘A Cold Wind Blows’) en verslaafdheid een drank en drugs (‘Tobacco and Whiskey’ en ‘Number 49’).
Ik heb de cd diverse keren gedraaid en blijf er steeds nieuwe dingen in ontdekken. Sean Taylor is een veelzijdig muzikant met een bijzonder talent voor het schrijven van teksten. Wat mij betreft een van de best albums van dit jaar. (9/10) (eigen beheer)
