5 mei werd in het Stadspark weer het Bevrijdingsfestival Groningen gehouden. Het weer ging van koud naar warm naar koud, maar gelukkig was het een groot deel van de dag droog.
Na opener Danny Vera stond de Schot Tom Walker op het hoofdpodium. Zijn hit ‘Leave a Light On’ kwam in 17 landen op nummer 1. Bij een van zijn nummers nam hij plaats achter het tweede drumstel op het podium, maar verder speelde Tom vooral rustige nummers, zoals ‘Angels’ en ‘My Way’. Bij ‘My Way’ vroeg hij het publiek de woorden “My Way” mee te zingen, maar eigenlijk moet hij het gewoon hebben van zijn mooie stem en zijn dingen als publieksparticipatie of een flitsende lichtshow bij hem helemaal niet nodig.
Daarna stond de band My Baby op het hoofdpodium. Zij speelden op deze Bevrijdingsdag onder andere het nummer ‘Masters of War’ van Bob Dylan, een open brief aan alle wereldleiders. Met de eigen nummers die ze speelden werkten ze toe naar het hoogtepunt ‘Make a Hundred’, waarna ze even moesten stoppen vanwege het 5 voor 5 moment. Na het 5 voor 5 moment kwamen ze nog heel even terug.
De volgende artiest op het hoofdpodium was de Amerikaanse Syml. Na een aantal rustige nummers waarbij de helft van het publiek gezellig met elkaar stond te babbelen kwam er wat meer pit in het optreden met het swingende ‘I Can’t Break Free’ en het nummer ‘Girl’, een nummer dat hij over zijn dochter heeft geschreven.
Het Sena Performers-podium aan de andere kant van het veld, met acts als Jiri11 (foto), Priceless en Bokoesam, werd ook erg goed bezocht.
De uit Finland afkomstige Alma (“In my home town they call me a party girl”) stond om kwart voor 7 op het podium. Naast het nummer ‘All Stars’ wat ze samen met Martin Solveig maakte, heeft ze nog veel meer dansbare nummers die met veel power gebracht worden en waar enthousiast op gereageerd werd door een grote groep fans in het publiek.
Ook van Thomas Azier leek er een grote groep fans te staan, die vooral het nummer ‘Talk to Me’ erg leken te waarderen. Maar eigenlijk was het hele optreden een aaneenschakeling van hoogtepunten. Wat is die man goed.
Op het hoofdpodium werd dit best koude, maar geslaagde festival afgesloten met de Crystal Fighters en Kraantje Pappie, die dit jaar een van de Ambassadeurs van de Vrijheid was.
Foto’s (c) Irene Witpaard
