Take That, welke volwassen 30+ vrouw van nu is er niet groot mee geworden? Want in de jaren ’90 prijkte menig poster van een van de succesvolste boybands uit die tijd op de muren van vele meisjeskamers en de meisjeskamer van deze recensente vormde daarop geen uitzondering. En wat konden we toch heerlijk wegzwijmelen bij de aanblikken van Jason, Gary, Mark, Howard, en tot aan 1995 van Robbie Williams. Van de geweldige videoclips van hits als ‘Pray’, ‘Back For Good’, en de kersthit ‘Babe’.
In 1995 vertrok Robbie Williams en ging de groep verder als 4-mans formatie. Om het uiteindelijk ook in 1996 voor gezien te houden. Er volgde een korte afscheidstournee met in Nederland een optreden bij Ivo Niehes TV-Show en de band bracht een Greatest Hits album uit met daarop een afscheidssingle, de Bee Gees-cover ‘How Deep is Your Love’. In 2006 kwam de band weer bij elkaar (zonder Robbie nog steeds), en bracht het geweldige comeback album ‘Beautiful World’ uit, waarmee de groep uiteraard liet horen dat ook bij hen de tijd niet had stil gestaan. Volwassener, zowel in muzikaal als persoonlijk opzicht. Voor de productie werd de wereldberoemde producer John Shanks aangetrokken (Melissa Etheridge, Bon Jovi). Gelukkig omarmden fans de band weer direct en sloten ze ook de albums die later werden uitgebracht direct in hun harten (met in 2011 een eenmalige terugkeer van Robbie Williams op het album ‘Progressive’.) De band is succesvoller dan ooit en ook na het vertrek van Jason Orange in 2014 bleven Howard, Gary en Mark als Take That mateloos populair (in Engeland kwam er zelfs de musical ‘let it Shine’ uit gebaseerd op de liedjes van Take That).
In 2019 is de band onze enige echte jubilaris, want dan bestaat Take That 30 jaar. En dat gaat gevierd worden met een tour (op 17 juni in de AFAS Live te Amsterdam.) En natuurlijk met een heus greatest hits-album getiteld ‘Odyssey’, welke al in november 2018 het levenslicht zag via Polydor. Wat kan de fan verwachten van deze 2-disk? In elk geval een aantal interessante re-recordings die de aanschaf van ‘Odyssey’ de moeite waard maken. Zo zijn er een aantal tracks opgenomen als duet zoals ‘Love Ain’t Here Anymore’ met de Amerikaanse Vocalgroup Boyz II Men, ‘How Deep is Your Love’ met Barry Gibb, en geweldige re-recording van ‘Relight My Fire’ met Lulu. Daarnaast ook hun grootste hits vanaf de beginperiode tot aan het heden van ‘Could it Be Magic’ tot aan ‘These Days’. Allemaal gestoken in een nieuw jasje, maar de fan hoeft niet bang te zijn dat de songs allemaal ineens een compleet andere sound hebben gekregen. Het is duidelijk dat de songs slechts opnieuw gemasterd zijn speciaal voor ‘Odyssey’.
Aan de titel ‘Odyssey’ geeft de band op het album uiting door skits van interviews in een ambient vorm gedurende de tracks tussendoor te laten horen. Zo is er als skit het fragment van de persconferentie uit 1996 te horen, waarin de band hun einde aankondigt. En is er een ‘Travel Interlude’, waarin Mark vertelt over hun leven op tournee. En zoals elke goed ‘Greatest Hits’-album zijn er ook nog een aantal nagelnieuwe tracks toegevoegd zoals het lekkere Big Band ‘Out of Our Heads’ en de Dancetrack ‘Cry’ (hun samenwerking met Sigma.)
Met ‘Odyssey’ geeft Take That een verfrissend overzicht van hun 30-jarig bestaan. Eveneens laat dit album duidelijk horen hoezeer Gary Barlow nog altijd ondergewaardeerd en onderschat wordt als songwriter door menig critici. Terwijl de beste man tijdloze en kwalitatief uitstekende popsongs heeft voortgebracht waar miljoenen luisteraars over de gehele wereld nog steeds van genieten. Met ‘Odyssey’ laat de groep horen nog wel 30 jaar vooruit te kunnen en dat gun ik Take That van harte. ‘Odyssey’ is een prima overzichtsalbum die niet in je collectie mag ontbreken. (8/10) (Polydor)
