Het was een perfecte dag voor het inmiddels traditionele 40UP Festival in Eindhoven. Op de eerste tropische dag van het jaar trokken ruim 3000 40+ers dan ook wederom naar het Ketelhuisplein in Eindhoven, zoals de inmiddels populaire festivallokatie op Strijp-S officieel heet. Het werd een feestje met een sfeer van 30 jaar geleden.

Gruppo Sportivo

De eerste act van de dag, Gruppo Sportivo, zou Eindhoven met hits als ‘Beep Beep Love’, ‘Disco really made it’ en ‘Hey girl’ terug moeten hebben gebracht naar de Haagse Beat van eind jaren ’70, toen de Hagenaars 3 hitjes hadden in de Lage Landen. De opener van het festival verzaakte echter. Wat de reden ook mag zijn van deze jammerlijke late afzegging zou de rest van de dag echter niet kunnen verpesten.

Boney M

Uiteindelijke opener Boney M ving aan en zette in korte tijd de tent compleet op stelten. Natuurlijk, zonder gezicht van de band, danser Bobby Farrel, die 7,5 jaar geleden overleed. De discogroep staat natuurlijk bekend als eerste grote groep die openlijk playbackte op het podium. Iets waar Milli Vanilli jaren later juist op afgestraft werd. In Eindhoven werd echter door de drie originele zangeressen meegezongen met de meelopende band, en zetten ze met een vervanger voor Farrel juist een show neer waar het Eindhovense publiek op hoopte. Niet altijd even zuiver meegezongen op de band, maar wel een feest op het podium. Hits als ‘Daddy cool’, ‘Ma Baker’ en ‘Rasputin’ trokken het publiek direct de dansvloer, en zelfs een enkeling het podium op.

London Beat

London Beat deed bij de meesten slechts denken aan ‘I’ve been thinking about you’, maar liet op Strijp-S al direct blijken meer hits te hebben gehad. Een fraaie a capella versie van ‘9 A.M.’ leidde naar ‘I’ve been thinking about you’, waarna ook hits als ‘You bring on the sun’ en een enkele cover ten gehore gebracht werden. Eerste hitje ‘There’s a beat going on’ werd helaas overgeslagen, maar in het te korte tijdsbestek dat de band op het podium stond, werd duidelijk dat London Beat meer hits heeft gehad dan slechts die ene nummer 1. Niet altijd helemaal zuiver, maar qua show overtuigend.

Gwen Dickey of Rose Royce

Groot respect was er even later voor Gwen Dickey. Dickey maakte als Rose Norwalt naam als zangeres van Rose Royce en kwam onder grote ovatie het podium op gereden. Inderdaad, tegenwoordig gezeten in een rolstoel trad de zangeres zonder geklaag of problemen op voor de duizenden 40+ers. De stem van Dickey was wonderwel loepzuiver en beter dan ooit. Stralend bracht zij hits als ‘Wishing on a Star’, ‘Love Don’t Live Here Anymore’ en natuurlijk afsluiter ‘Carwash’, dat helaas in een extreme remix werd gebracht, ten tonele. Dickey bewees dat 40UP zijn helemaal niet hoeft te betekenen dat men niet meer hoeft te dansen, want ruim 3000 40UPpers bewezen in haar set dat 40Up en dansen zeer zeker samen blijft gaan. Muzikaal gezien een hoogtepunt van het festival!

Snap!

kennen we allemaal van hits als ‘Rhythm is a dancer’, ‘Mary had a little boy’, ‘Oops up’ en natuurlijk ‘The Power’. Met die laatste opende de Duitse Eurodancegroep het optreden dan ook, waarbij direct opviel dat rapper Turbo B. (Durron Butler) 25 jaar na dato een stuk gezetter is geworden, dreadlocks heeft waar menig reggae-artiest jaloers op is, en Butler een verse zangeres mee heeft op het podium. Originele zangeres Penny Ford staat komend weekend in Utrecht op het podium als zangeres van Snap!, echter met een andere rapper. Turbo B. overtuigde echter en zou dat ook doen zonder zangeres; De stoere ex-militair stapte over het podium, zijn raps als een mitrailleur afvurende over het publiek. Toen B. aan het eind van het optreden zijn kans nam nog een beetje te dansen, was ook de laatste bezoeker overtuigd: Snap! still does have the power!

Mavis Acquah

Tussen de acts door waren het 40UP-radio dj’s Michel de Grote, Alex van Oostrom en Harry de Winter die het publiek in de tussentijd vermaakten op het hoofdpodium. Van Oostrom deed dat zelfs met aanvulling van 2 live artiesten: Mavis Acquah en nederhoplegende Extince. Acquah was bijzonder sterk bij stem en liet met de tracks van Van Oostrom op de achtergrond in korte tijd blijken dat Nederland er een neiuwe ster bij heeft. En ook dat er bijzonder veel zangers en zangeressen zijn in de grote hits die zomaar ingewisseld zouden kunnen worden voor een ander, aangezien men met gesloten ogen amper tot geen verschil merkte met de originelen.

Extince

Peter ‘Extince’ Kops kwam tussen Snap! en The Sugarhill Gang het podium op gehopt en bracht snel maar duidelijk 2 van zijn grootste hits. Dat de rapper nu al enkele jaren geen hits meer heeft kunnen scoren, weerhield hem er niet van zijn flows daadkrachtig over het podium te spuwen. Punt!

Melle Mel & Scorpio (The Furious Five)

Hoofdact van het zonnige 40UP Festival was een stel pioniers. Pioniers die halverwege tot eind jaren ’70 de muziekindustrie op zijn kop zetten door in plaats van te zingen, teksten half gesproken de microfoon in te persen. Hiphop was geboren, hoewel de term hiphop toen nog niet eens bestond. Uitvinders van die zelfbedachte en inmiddels wereldberoemde term, waren Melle Mel en Scorpio, onderdeel van Grandmaster Flash and the Furious Five.

The Sugarhill Gang

De legendes waren meegekomen met die andere legendes uit The Bronx, The Sugarhill Gang, bekend van de grootste hiphop-hit uit het vorige millennium, ‘The Rappers Delight’. The Sugarhill gang opende het bal, om even later plaats te maken voor de twee Furious Fivers, om na hun hits ‘White Lines’ en ‘The Message’ het stokje weer over te dragen aan de gang, om deels samen ‘Apache’, ‘Rappers Delight’ en een ode aan een reeks hiphop- (en andere) helden te brengen, waarbij de groep overduidelijk maakte dat Curtis Blow, Cypress Hill, O.P.P. en dergelijke absolute hiphophelden zijn, maar Vanilla Ice de naam hiphop niet mag bezigen. Een absolute topheadliner voor 40UP en een grote eer voor Eindhoven om deze hiphoplegendes te mogen hosten.

Rhapsody Queen

Afsluitende act Rhapsody Queen bracht in sneltreinvaart een selectie van de vele hits die Queen heeft gehad ten tonele. Een deel van het publiek vond het echter na The Sugarhill Gang al welletjes, en door een coverband in te zetten als laatste act, zorgde de organisatie voor een verdeelde uitstroom. En dat terwijl de band meer eer verdiende, gezien de sterke act die ze neerzetten. De grootste hits van Mercury en zijn mannen werden door Rhapsody Queen vrijwel vlekkeloos neergezet en het publiek zong ieder nummer noot voor noot mee. De band was een slimme zet, en dat was niet de enige slimme zet van de organisatie.

DJ Jurgen, Marco V

De Food court was dit jaar veel slimmer ingericht en met een gedraaid podium kon het publiek breder maar dichter op de bands staan, voor een betere sfeer. Twee tenten met lokale resident DJ’s uit de jaren ’90, als Marc van Dale, DJ Jurgen en Marco V, vermaakten ook een deel van het publiek dat een bepaalde act net niet hoefde te zien en/of horen. Enkele kleine puntjes waaruit bleek dat de organisatie geleerd had van voorgaande jaren en het 40UP Festival steeds beter tot in de puntjes verzorgd was. Een top festival!

Foto’s (c) Josanne van der Heijden
Meer foto’s: https://www.facebook.com/MaxazineBrabant/

Deel: