Maandag 4 september was het dan eindelijk zo ver, Metallica stond voor het eerste optreden van een tweeluik in de Amsterdamse Ziggo Dome. Na optredens in februari in Kopenhagen en een start van de Europese tour op 2 september wederom in hetzelfde Kopenhagen kwamen de thrashers naar Amsterdam. Na eerder optredens van Anthrax, Slayer en Megadeth in verschillende Nederlandse steden te hebben gehuisvest was het nu aan de laatste band van ‘The big 4’ om ons kikkerlandje dit jaar met een bezoek te verblijden. De Noorse heavy metal band Kvelertak mag mee als support voor Metallica.
Kvelertak
Reeds in de middag stroomde de Areana boulevard vol met muziekliefhebbers. De terrassen deden daarbij goede zaken op deze zonnige maandagmiddag. Op het moment dat het uit het Noorse Stavanger afkomstige Kvelertak de eerste nummers de Ziggodome in pompte stonden vele duizenden in de rij op het plein voor de ingang. Vol was het bij lange na nog niet, maar de Noren maalden er niet om en brachten hun ietwat punk georiënteerde heavy rock. Kvelertak speelde natuurlijk nummers van het in 2016 verschenen album ‘Nattesferd’ als ‘1985’ en ‘Berserkr’. Het aanwezige publiek sloeg het gade en hier en daar werd er geheadbangd. Duidelijk werd al snel dat het publiek vanavond maar voor één band gekomen is. Na krap drie kwartier kwam er met het nummer ‘Kvelertak’ een einde aan de show. De Noren konden terugkijken op een fijn optreden.
Metallica
Na een ombouwpauze van een half uur was het tijd voor Metallica. Metallica is een van de succesvolste (metal) bands uit de Verenigde Staten. De band bracht in november 2016 met ‘Hardwired… to Self-Destruct’ het tiende studioalbum uit. Een verdienstelijk album naar de mening van zowel vriend als vijand. Op zich een rare uitspraak: “Zowel vriend als vijand”, maar de band heeft veel fans van het eerste uur verloren. Dit, door de koersveranderingen die het muzikaal heeft doorgemaakt en hierdoor zelfs ‘haters’ heeft verworven. Tegenwoordig zijn shirts van Metallica hip; ook vanavond in de Ziggodome blijkt eens te meer dat de band al lang niet meer exclusief is voor metal liefhebbers.
Hardwired
‘Hardwired… to Self-Destruct’ is in ieder geval een topalbum en met ‘Hardwired’ en ‘Atlas, Rise!‘ opende de band sterk. Twee krahtige nummers van dat nieuwe album. Opvallend was vooral dat het publiek bijzonder enthousiast op de nieuwe nummers reageerde. Apart, aangezien het vaak zo is dat vooral de oude krakers op de meest goedkeuring kunnen rekenen. Metallica knalde na de opening met ’Seek & Destroy’ meteen een oudje de zaal in, een nummer dat door nagenoeg iedereen werd meegebruld.
Vanaf ‘Through the Never’ van het ‘Metallica’ album zakte het ietwat in met een serie minder aansprekende nummers. Bij het nummer ‘Now That We’re Dead’ kreeg drummer Lars Ulrich de ruimte zich te manifesteren waarna James Hetfield plotseling verdween in een gat op het ronde podium in het midden van de zaal. Vanaf ‘For Whom the Bell Tolls’ ging het weer crescendo met Metallica en werd er weer goed geanticipeerd door het publiek. Na het geweldige nieuwe nummer ‘Halo on Fire’ is het tijd voor wat solo’s. De geweldige bassist Robert Trujillo excelleerde aarbij met de Cliff Burton-bassolo ‘Anesthesia (Pulling Teeth)’.
Krakers
Alleen krakers volgden, van Daimond Head cover ‘Am I Evil?’, het stevige nieuwe nummer ‘Moth Into Flame’, ‘Sad but True’. Van de oorlogsballad ‘One’ tot de ultieme afsluiter van de reguliere set ‘Master of Puppets’. Het publiek kon er geen genoeg van krijgen en schreeuwde massaal om meer. Meer kwam er met de toegiften ‘Blackened’ en het hitnummer ‘Nothing Else Matters’ waarna ‘Enter Sandman’ een einde maakte aan een heerlijke show. Metallica presteerde en bracht een stukje topentertainment. De band straalde plezier uit en dat plezier sloeg over naar het publiek in de Amsterdamse muziektempel. De 17.000 bezoekers vertrokken met een tevreden gevoel huiswaarts.
