Met ‘Strike’ heeft Moss volgens veel toonaangevende muziekmedia zijn beste plaat gemaakt. Het vijfde album van de indiepop band uit Amsterdam kwam echter niet zonder slag of stoot tot stand. Na intern gerommel wilde zanger en gitarist Marien Dorleijn de band opheffen. In dezelfde periode overleed zijn vader, net voor de geboorte van zijn tweede kind. Ondanks alles vindt hij het een optimistische plaat geworden. “Liedjes schrijven is voor mij een soort therapie, ik word er rustig van.”
Moss wordt in 2003 opgericht en breekt in 2009 door met het tweede album ‘Never Be Scared/Don’t Be A Hero’. Ook opvolgers ‘Ornaments’ (2012) en ‘We Both Know The Rest Is Noise’ (2014) worden goed ontvangen. Er ontstaan spanningen binnen de band als bassist Koen van de Wardt steeds succesvoller wordt met zijn project Klangstof, waar ook Moss-leden Michiel Stam en Finn Kruyning bij betrokken zijn. Van de Wardt verlaat Moss, waarna Stam en Kruyning zich terugtrekken uit Klangstof.
Boosheid
Marien Dorleijn schreef de meeste liedjes voor ‘Strike’ alleen in het Utrechtse Kytopia, terwijl zijn bandleden druk waren met Klangstof. Dat frustreerde hem. “Ik voelde een soort boosheid”, vertelt hij nu. “Ben ik nou een Moss-plaat aan het schrijven? Toen Finn en Michiel met Koen speelden, voelde ik me een beetje opzij gezet. Ik schreef een brief waarin ik aangaf dat ik met de band wilde kappen. Eigenlijk sloeg het nergens op. De jongens zeiden toen al dat ze met Klangstof zouden stoppen en dat ik me er niet zo druk om moest maken.”
Zelfmedelijden
De 39-jarige Dorleijn verstuurde de brief uiteindelijk niet. “Als ik dat gedaan had, was het klaar geweest. Het kwam voort uit zelfmedelijden. Ik werkte vier dagen per week van acht tot vijf in Kytopia. Op mindere dagen komen de muren dan op je af. In je hoofd ga je scenario’s schrijven die niet bestaan. Andere mensen zeiden dat ik met of zonder de andere jongens die plaat moest maken omdat het gewoon goeie liedjes zijn. Toen kreeg ik weer een beetje zelfvertrouwen.”
Grote levensgebeurtenissen
Het schrijven van ‘Strike’ werkte uiteindelijk therapeutisch voor Dorleijn. “Ik heb echt geleerd om dingen van me af te schrijven. In 2015 overleed mijn vader en een paar maanden later werd mijn dochter geboren. Die hebben elkaar dus nooit gezien. Dat zijn grote levensgebeurtenissen die zeker op de plaat terecht zijn gekomen.”
Dorleijn schreef de titelsong ‘Strike’ voor zijn vader toen die nog leefde. “Hij had kanker en het werd duidelijk dat hij niet meer beter werd. Hij kon er niet goed naar luisteren want hij moest er alleen maar om huilen. Ik heb het ook op zijn begrafenis gespeeld. Maar ondanks alles is ‘Strike’ een positievere plaat geworden dan de vorige twee.”