Typerend als je naar Sean Taylor luistert zijn het fluisterende stemgeluid en de muziek, die duidelijk door zowel folk als blues is beïnvloed. Maar vergeet niet dat Sean vooral een tekstschrijver en dichter is, die zijn ogen goed de kost geeft en vertelt over wat hij ziet en meemaakt. Hieruit zijn op zijn vorige albums al prachtige liefdesliedjes, maar ook stevig maatschappijkritische songs ontstaan.
Het nieuwe album is opgenomen in de Congress House Studios in Austin met producer Mark Hallman en Sean wordt begeleidt door onder meer de legendarische bassist Danny Thompson en de al genoemde Hallman. Waren de songs op zijn voorgaande albums nog voornamelijk gericht op zijn eigen leven en eigen omgeving, met ‘The Only Good Addiction Is Love’ richt hij zijn blik veel meer op de schoonheid van de beeldende kunst en de literatuur. Zoals hij zelf zegt: “A deliberate step towards the more challenging world of aesthetics”. Hiermee heeft Sean een paar grote stappen gezet en is hij op een hoger niveau gekomen. In een gesprek dat ik vorig jaar met hem had vertelde hij mij al zijn voorkeuren voor een dichter als Federico Garcia Lorca en de schilder Paul Klee. Twee songs, respectievelijk ‘Lorca”’en ‘Les Rouges Et Les Noirs’ zijn aan deze kunstenaars gewijd. Ook schilder Mark Rothko en schrijver Jack Kerouac krijgen een eerbetoon. Het sensuele op blues geënte ‘Flesh And Mind’ is mijn favoriete song en ook het door Sean op muziek gezette gedicht ‘The White Birds’ van W.B. Yeats heeft een grote indruk op mij achtergelaten.
Sean Taylor is een groot talent, die met dit laatste album enorm is gegroeid. Hij is een meer dan uitstekend muzikant en componist, en als tekstschrijver/dichter hoort hij met dit nieuwe album tot de absolute top. (9,5/10)
(Eigen beheer)