Warren Haynes Haynes is een Amerikaanse rock- en bluesgitarist en singer-songwriter. Hij is actief als zanger/gitarist en frontman van Gov’t Mule en is al jaren lid van de Allman Brothers Band, ook treedt hij regelmatig op met The Dead. Regelmatig brengt Haynes solo albums uit, en heeft hij een eigen platenlabel, Evil Teen Records. Twee uur voor het optreden van Warren Haynes met Gov’t Mule had ik een gesprek met hem over muziek.
Gov’t Mule begon als een project van The Allman Brothers. Klopt dat?
Jazeker. We begonnen Gov’t Mule om iets te doen in onze vrije tijd waar we plezier aan konden beleven.
De muziek is veranderd gedurende de jaren. (Gov’t Mule werd in 1994 opgericht door de gitarist Warren Haynes en de bassist Allen Woody).
Ja, en dat moet ook. Het is voor ons belangrijk om steeds een album uit te brengen dat verschilt van het vorige album. Maar een optreden van nu is niet echt wezenlijk verschillend dan eerdere optredens, maar we willen wel zoveel mogelijk invloeden inpassen.
Ja, dat valt mij op. The Allman Brothers spelen voornamelijk bluesrock, terwijl de muziek van Gov’t Mule ook soul en jazz invloeden heeft. Wat zijn je invloeden?
Dat is een enorme lijst van mensen. Ik hou van zoveel verschillende genres in de muziek. Ik begon met zingen voordat ik gitaar ging spelen. Op achtjarige leeftijd luisterde ik al naar James Brown, Wilson Pickett, Otis Redding, The Four Tops en Sam and Dave. Op een dag kwam mijn oudste broer thuis met een plaat van Sly and the Family Stone en die plaat leidde mij naar Jimi Hendrix, Cream en Johnny Winter. Toen ik die muziek hoorde wilde ik ook gitaar spelen. En omdat mijn twee oudere broers platenverzamelaars waren, kon ik luisteren naar allerlei muziekstijlen zoals folk, jazz, blues, psychedelische muziek, reggae en soul. Alle muziek was beschikbaar om als kind naar te luisteren en te bestuderen. Ik leefde als het ware in een muziekbibliotheek en besteedde al mijn tijd aan het ontdekken van muziek.Doordat ik op die manier opgroeide is mijn muzieksmaak erg divers, denk ik.
Als we het over psychedelische muziek hebben, je speelt toch ook in The Grateful Dead?
Ja, in de jaren negentig speelde ik met Phil Lesh (bassist van de Grateful Dead) en daarna begon ik ook te spelen met de overgebleven leden van de Grateful Dead, nu The Dead geheten. Ik toerde twee keer met hen en ik werk nu veel met de leden afzonderlijk. Recentelijk werkte ik met Phil Lesh en Bob Weir, wat een geweldige ervaring is. En gelieerd zijn aan de Allman Brothers en The Grateful Dead is geweldig omdat zij de grondleggers van de zogenaamde “Jam bands’ zijn.
Ik zag Jerry Garcia (gitarist van The Grateful Dead, gestorven in 1995) optreden in 1972. Hij had een unieke gitaarstijl.
Ja, een unieke stijl en hij was ook gevormd door veel invloeden. Wat ik erg waardeer is zijn gevoel voor historie in zijn muziek, vooral in zijn songwriting hoor je de invloeden van tientallen jaren, die zijn songs maken tot wat ze zijn.
Welke gitarist heeft je het meest beinvloed?
Mijn eerste gitaarhelden zijn: Jimi Hendrix, Eric Clapton en Johnny Winter. Ik weet niet of zij mij het meest beïnvloed hebben. De muziek die je hoort in de jaren wanneer je je ontwikkelt is belangrijk en blijft altijd bij je. Ik luisterde ook veel naar Duane Allman. Ik hou van de muziek die hij maakte met Dickie Betts (beiden gitarist in The Allman Brothers Band). Eigenlijk hou ik van al die grote gitaristen uit die tijd zoals Leslie West (Mountain), Billy Gibbons (ZZ Top), Mick Taylor (Rolling Stones), Santana enzovoort en ik luisterde ook naar gitaristen waar zij naar luisterden. Peter Green (Fleetwood Mac) is een geweldige gitarist en hij luisterde ook naar B.B. King, Freddy King en Albert King. Albert King is toch wel één van mijn favorieten. Maar ik hou ook van Wes Montgomery, Charlie Christian, Django Reinhardt en ik ontdekte ook op jonge leeftijd John McLaughlin en Allan Holdsworth. En ik hou van de manier waarop Steve Howe (Yes) gitaar speelt, erg verschillend van mijn stijl, maar zijn spel is zo uniek en ontroerend.
Laatste vraag: hoe denk je over de hedendaagse musici?
Ik denk dat er nu vele goede muzikanten zijn, maar ik denk dat de lat nu lager gelegd wordt. Veel geweldige muziek komt uit de tijd van 1967 tot 1973. Het is belangrijk om de muziek die je maakt te vergelijken met de beste muziek, want anders ga je alleen maar naspelen en voldoen aan wat de hedendaagse verwachtingen zijn. Het is belangrijker om aan ‘historische’ verwachtingen te voldoen en net zo goed te zijn als je helden. En dat is geen gemakkelijke taak. Als je bedenkt dat Otis Redding, James Brown of Van Morrison in beperkte studiotijd hun songs opnamen met weinig technische hulpmiddelen vraag ik mij af of jonge muzikanten dat ook zouden kunnen. Technologie in die zin is onze vriend en tegelijkertijd onze vijand.
Dank je voor dit interview.
“Sure, my pleasure!”
Het concertverslag van Gov’t Mule kun je lezen op: https://www.maxazine.nl/2014/07/09/govt-mule-melkweg-amsterdam-8-6-2014/
Op 22 juli a.s. besteedt Jan Marius in zijn radioprogramma Purple Haze op RTV Katwijk aandacht aan het werk van Gov’t Mule en draait hij muziek die Warren Haynes heeft beïnvloed. Ook is er het interview met Warren (in het Engels) te beluisteren.
(Wijzigingen voorbehouden.) Het programma is ook via internet te beluisteren: http://purplehaze.rtvkatwijk.nl/
Foto (c) Jan Marius Franzen
