Na hun veelgeprezen voorganger “Evil Deeds” uit 2012 zijn The Graviators terug met hun steenharde nieuwe studio album ‘Motherload’. Teksten over hekserij, natuur en boven natuurlijke krachten worden omringt door zware gitaarklanken en drum. De uit Zweden afkomstige band combineert hardrock met de sound van de jaren 70 met een venijnig schepje doom metal en stonerrock. De bezetting van de in 2009 opgerichte band is nog steeds hetzelfde: Johan Holm op de basgitaar, Hendrik Bergman op drums, Martin Fairbanks op gitaar en de vocale klanken komen van Niklas Sjöberg. Met name de opera achtige zangstem van Niklas Sjöberg zorgt voor de herkenbaarheid van The Graviators.
Openingsnummer ‘Leif’s Last Breath / Dance of the Valkyrie’ ademt de rock uit van jaren geleden. Vooral de eerste nummers nemen je mee in een trip terug in de tijd. Na mate het album vordert krijgen de nummers een wat meer popmuziek uitstraling en dat luistert makkelijk weg. Eigenlijk voelt het hele album als een grote aanloop naar het slot: ‘Druid’s Ritual’. Alles komt erin samen. De rustige gedragen momenten en de momenten om helemaal los te gaan.
Het album (waaronder ook het laatste nummer dat maar liefst 14 minuten duurt) kent veel instrumentale gedeeltes, waardoor de ietwat hoge zangstem niet gaat vervelen. Overigens niets den nadele van de heerlijke rauwe verstaanbare stem. De afwisseling van instrumentaal en vocaal geeft het album dynamiek. (7/10) (Napalm Records )
